zondag 30 april 2017

Blue Mountain (Jamaica)

Zondag 16 april 2017

Positie Oracabessa: 18°24.437 N 76°56.855
De hoogste berg van Jamaica is maar liefst 2250 m hoog en heet de “Blue Mountain”. Tijdens onze reizen in Jamaica hebben we deze bergketen nog nooit bezocht en het leek ons een strak plan om dit tijdens het bezoek van Sandra en Paul te doen. Het is vandaag Paaszondag en het is lekker rustig op de weg. We willen de tocht met route-taxi's volbrengen en tijdens de eerste rit krijgen we van de taxichauffeur te horen dat het op deze feestdag nagenoeg onmogelijk is om tot op de top van de Blue Moutain een routetaxi te vinden. Hij maakt ons daarbij ook een aanbod om hem met zijn taxi voor de dag te charteren en dit is zo'n scherpe prijs dat we snel de deal maken en met hem, Larry, de toer gaan maken.

De tocht naar het Blue Mountain bergmassief leidt ons door een prachtige scenery die doet denken aan Oostenrijk in de tropen, heel indrukwekkend. Boven op de top is het lekker fris maar ook nevelig en en we maken een wandeling van een klein uurtje door deze tropische bergtop in de mist.



Prachtige vergezichten. Vaak zijn de toppen niet zichtbaar.


Gedeeltelijk in de wolken.

Weg met steile afgronden.




Wanneer we de top naderen zien we steeds meer aanbouw van het belangrijkste gewas in deze regio: koffie. De Blue Mountain koffie is wereldberoemd door zijn verrassende smaak en daardoor ook erg schaars en dus kostbaar.

Koffieplanten groeien tegen de steile hellingen.

De terugreis is met zijn wonderlijke vergezichten weer een groot feest.




Hier was een rivierparty aan de gang. Harde muziek, barbeque en drank.

Onderweg vele watervallen en snelstromende rivieren.

Als kers op de taart gaan we natuurlijk nog samen met Larry snacken op z'n Jamaicaans. Het worden dit keer dumplings. Dit zijn een soort kleine langwerpige oliebolletjes, weliswaar ook in vet gebakken, maar zeker niet zo lekker als zijn grote broer in Nederland.

De dag wordt afgesloten met een sundowner op de jetty (=aanlegsteiger) van de vissershaven. Deze borrel is geïnitieerd door een Oostenrijkse boot en samen met deze Oostenrijkers en de bemanning van een Franse boot is het een gezellige afsluiting van de dag.

Jacks River (Jamaica)

Zaterdag 15 april 2017

Positie Oracabessa: 18°24.437 N 76°56.855
We gaan een wandeling maken naar Jack's River, een riviertje verderop. Wanneer we onderweg een riviertje zien, krijgen we het plan om de oever van dit beekje te volgen. Bij deze poging worden we aangesproken door een man die zegt dat de rivieroever niet begaanbaar is, maar dat er wel een paadje is dat naar Hamilton Mountain loopt. Een super plan ontstaat en we gaan via het junglepaadje naar Hamilton Mountain. Het is al tegen de middag als we bij Hamilton Mountain aankomen en natuurlijk wordt het knorren van onze magen dan gestild door een kippetje met bonen-rijst en wat groenvoer bij de plaatselijke rastaman in de foodshop.

Banken zijn iets aan de hoge kant.

Bloesem van een appel.

Jackfruit.
Deze vrucht weegt ongeveer 5 kg per stuk. Ze hangen altijd dicht bij de hoofdstam.
Jackfruit smaakt naar ananas, maar kleeft heel erg.

Dit is de foodshop oftewel restaurant. Bij het blauwe luikje geef je je bestelling door. We konden ook binnen zitten, maar het was erg mooi weer, dus wij gaan naar het bankje voor de supermarkt aan de overkant.


Deze brug heeft zijn beste tijd gehad. De rechterpilaar is gebroken en het wegdek is ook niet meer helemaal recht.

De wasstraat.
Op een ondiep stuk water in de rivier zet je je auto neer, het schone water komt zo aan je voorbij.

Daarna is de route alleen nog maar bergaf via Jacks River terug naar Oracabessa.

Spontane, onverwachte foto..............

Ocho Rios – Oracabessa (Jamaica)

Vrijdag 14 april 2017

Positie Oracabessa: 18°24.437 N 76°56.855
We gaan in de ochtend ankerop voor een zeiltocht van een kleine 12 NM naar de vissersbaai bij het dorpje Oracabessa. De wind is net niet op onze neus en dus is de tocht niet bezeild en moeten we kruisen. De stroming en de golven zijn ook “tegen” en daardoor wordt de onbezeilde hoek meer dan 120 graden, het schiet dus niet echt op. De zee is vrij hoog en onze gasten Sandra en Paul worden behoorlijk brak. We besluiten de motor bij te zetten, met motorsailing is het voor onze gasten iets comfortabeler en sneller. Net na de middag gaan we voor anker in een zeer mooie baai omringd door strand en palmbomen.


In de baai van Oracabessa liggen ook verschillende vissers.
Iedere morgen wordt er vis verhandeld en schoongemaakt. Erg vriendelijke vissers.

We liggen geankerd in de Oracabessa Bay en liggen voor James Bond Beach, genoemd naar de wereldberoemde personage die door Ian Fleming geschapen is. Ian Fleming is in London in een welgestelde familie geboren. Tijdens de tweede wereldoorlog werkte Ian voor de inlichtingendienst van de Britse Marine en kreeg hij de inspiratie en het idee om schrijver te worden van spionageromans. Zijn eerste roman “Casino Royal” is in 1953 gepubliceerd. Voor de hoofdpersoon in de boeken wilde Ian een “gewone Engelse naam” kiezen en deze vond hij in een boek over de vogels in Jamaica, het land waar zijn familie een vakantiehuis bezat. Ian Fleming, zelf amateur ornitholoog, bezat een boek van de Amerikaanse vogelkenner James Bond over de vogels van Jamaica en hij besloot deze naam voor de hoofdpersonage in zijn boek te kiezen.

De vakantievilla van de familie Fleming, Golden Eye, ligt hier in de baai verderop en het verhaal gaat hier rond dat Ian Fleming hier aan het strand bij onze ankerplek vaak vertoefde om inspiratie voor zijn boeken op te doen. De villa “Golden Eye” is nu een luxe hotel/resort. Ian Fleming was kettingroker en was zwaar aan de drank waardoor hij vrij jong in 1964 op 56 jarige leeftijd in London overleed.

Voor de geïnteresseerde zeilers:
Ocho Rios is een mooie en veilige ankerplek direct aan het strand. Inklaren en ankeren is gratis en de dinghy kun je mooi afmeren bij de Marine Politie. In Ocho Rios kun je goed inkopen en er is overal vermaak.

Een paar leuke (niet toeristische) uitstapjes:
- Blue Hole waterval: neem een routetaxi naar Labyrint/Lodge (150 JD, 1,15 Euro pp) en stap uit bij de ingang van de Blue Hole. Neem vervolgens een gids voor 1000 JD PP (7,5 Euro pp)
- Neem de routetaxi naar Gayle ( 200 JD, 1,50 Euro pp) en loop door de heuveldorpjes terug naar Ocho Rios.
- Loop vanaf Ocho Rios naar Snow Hill en loop over de oude bauxiet-band en de krijtweg via Pimento Walk terug naar Ocho Rios.
- Loop vanaf Ocho Rios westelijk langs de kust. 20 min later zie je aan je rechterkant een mooie waterval, strand en prachtig zwemwater. 

zaterdag 29 april 2017

Snorkelen bij het rif en waterval tegenover de Dunn's River Falls (Jamaica)

Donderdag 13 april 2017

Positie Ocho Rios: 18°24.572 N 77°06.466
Vandaag ga ik met Sandra en Paul snorkelen bij het rif net voor de kust bij de ingang van de ankerbaai, hier ankeren ook dagelijks de party-catamarans. Er zijn wat plekken mooi koraal te zien, maar heel weinig vis. De enige aanwezige vissen zijn erg klein, een duidelijk gevolg van overbevissing van het rif. Ook is het koraal helaas erg beschadigd. Maar nogmaals, wij, Marlene en ik, zijn natuurlijk erg verwend door de prachtige riffen van Isla Rosaria in Cuba in het begin van dit jaar.

's Morgens ligt op het zwemplateau een uitgedroogde inktvis.



Na dit snorkelavontuur gaan we 's middags naar de publieke Dunn's watervallen. Tom en Kerry gaan ook met ons mee. Bij de watervallen “chillen” we de hele middag. We luieren, zonnebaden, zwemmen wat en we beklimmen de waterval.




Waar de waterval uitmondt heb je ondiepe stukken met zand en riffen.
Op de achtergrond zie je Ocho Rios.

donderdag 27 april 2017

George of the jungle (Jamaica)

Woensdag 12 april 2017

Positie Ocho Rios: 18°24.572 N 77°06.466
Vandaag geen auto of taxirit, de wandelschoenen gaan uit het vet want we gaan te voet de omgeving verkennen. Wanneer we al een klein half uurtje de eerste col aan het beklimmen zijn, worden we aangesproken door een man die ons adviseert om naar de grotten in deze omgeving te gaan kijken. Hij beweert dat hij vele gasten van cuiseboten deze bijzonderheid hier in de omgeving heeft laten zien. We gaan op zijn aanbod in om ons naar deze bezienswaardigheid te loodsen. We verlaten de verharde weg en vervolgen onze weg braaf achter hem aan de jungle in. De naam van onze gids is George en wordt even later door Paul en ik omgedoopt tot “George of the Jungle”. George is erg enthousiast en onderhoudend en we worden overstelpt met informatie over de dieren- en plantenwereld in de Jamaicaanse jungle.

Het hout wordt op een bepaalde manier gestapeld.
Als de stapel groot genoeg is, wordt deze aangestookt en wordt de stapel afgedekt.
Na 3 dagen is het klaar. Het eindresultaat is houtskool.

Hennepplanten zie je overal in Jamaica. Dus ook in het midden van de jungle.

Inmiddels weten we niet meer precies waar we zijn, maar we volgen George.


Daarnaast bezoeken we ook een plaatselijke boer die ons de diverse producten laat zien die hij hier in de jungle verbouwt.

We krijgen allemaal een stengel suikerriet. Sandra denkt "wat moet ik hier nu mee".


George weet ons tijdens zijn twee uur durende rondleiding via diverse “kruip-door sluipdoor” paadjes door de plantages en het oerwoud te loodsen, heel erg leuk. Aan het einde van de toer komen we uit bij Pimento Walk waar we George met een flinke tip hartelijk bedanken voor de bewezen diensten en wij tevreden naar Ocho Rios terug wandelen.

Blue Hole, Lodge (Jamaica)

Dinsdag 11 april 2017

Positie Ocho Rios: 18°24.572 N 77°06.466
Na de autotocht van gisteren gaan we vandaag met Paul en Sandra de ruige jungle in. We nemen de routetaxi naar Lodge en stappen uit bij de ingang van de watervallen van de “Blue Hole”. We negeren de schreeuwerige gidsen bij de ingang van de watervallen en lopen via de hoofdweg verder naar een van de vele toegangspaadjes naar deze cascade-waterval.

Geiten bewaken het huis.

Onderweg komen we al een riviertje tegen, welk uitmondt in de Blue Hole.

De Blue Hole hebben we tijdens ons eerste bezoek aan Jamaica, 3 jaar geleden, al een keer bezocht. Helaas is er sinds die tijd ook hier veel veranderd. Er zijn veel hutjes verrezen waar drankjes en souvenirs verkocht worden en we zien veel toeristen. Diverse keren worden we aangesproken dat we een gids nodig hebben, maar deze wimpelen we voortdurend af. De watervallen zelf blijven indrukwekkend en we maken een mooie wandeling naar de top van de cascade. Op de top van de Blue Hole is een waterval van ongeveer 10 meter hoog die uitmondt in een azuurblauwe poel waar Paul en ik direct induiken. Marlene en Sandra blijven nog weifelend aan de kant, zij volgen onze verrichtingen. Paul heeft er zin in en wil de waterval, met behulp van een aldaar bungelend touwtje, gaan beklimmen. We beklimmen samen de rots aan de voet van de waterval en voor ik het weet staat Paul al bovenop de waterval. Ik probeer wat houvast te krijgen maar ik vind het toch te link en meld dit aan Paul waarop deze zegt “kom op, doe bus toch gen mietje”. Dit laat ik mij natuurlijk niet zeggen en met gevaar voor eigen leven staan we even later als echte Tarzans op de top van de zojuist bedwongen waterval.


Paul is al lang boven, Loud volgt.

Naast de waterval is er nog een duikplatform gebouwd. De toeristen met gids worden hier met zwemvest en al vanaf geduwd. Ik plons na een strakke aanloop als een zwaar elfje in het water. Maar Paul ontpopt zich als de held van de dag. Hij neemt een aanloop en maakt een sierlijke 1,5 salto, eentje waarvan de familie Jongejans nog jaloers van zou worden.

Op de terugweg lopen we langs deze mooie boerderij.

woensdag 26 april 2017

Autotocht Port Maria en binnenland (Jamaica)

Maandag 10 april 2017

Positie : 18°24.572 N 77°06.466
We hebben de auto nog tot in de late namiddag gehuurd, dus vandaag gaan we op pad met de huurauto. Maar eerst moet ik, Loud, nog naar de plaatselijke implantoloog hier in Ocho Rios. De tand van mijn implantaat is losgekomen en deze wordt door de Indiase tandarts weer netjes op zijn plaats gelijmd.

De autorit brengt ons naar het heuvelige binnenland van Jamaica. We bezoeken enkele Jamaicaanse dorpjes, eten natuurlijk kip met bonen-rijst en pikken en bij de terugweg nog een paar vissersdorpje aan de kust mee. Voor Sandra en Paul is dit de eerste kennismaking met Jamaica en zelfs hun eerste kennismaking met de tropen, dus zij kijken hun ogen uit.

Vissershaven van Port Maria, met op de achtergrond "Cabarita Island".

We zien voor de eerste keer in de Carieb compressors in de lancha's (houten boten). Ze gebruiken deze om langoustes te vangen tot 30 meter diep. Hiermee gebeuren veel ongelukken, soms met dodelijke afloop. 

In het binnenland hebben we uitzicht op de Blue Mountains. Helaas is het bewolkt.


Kerk van Port Maria.

Sandra wil toch graag een kokosnoot proberen, dus we kopen er hier een.