woensdag 30 augustus 2017

Bonaire, cruiseboot

Zaterdag 17 juni 2017 tot en met maandag 19 juni 2017

Positie Bonaire: 12°09.127 N 68°16.733 W
We maken nog een paar mooie duiken met de Hookah, gewoon rond de boot met prachtige vissen en schitterend koraal. Jammer dat we hier niet mogen speervissen, we zien een paar mooie snappers voorbij zwemmen. Voordat we de duik maken, moeten we eerst even naar een duikshop om een snorkelpenning te kopen. Alles hier op Bonaire is erg commercieel, iedereen die van het koraal wil genieten moet een vergunning (penning) kopen.

Wanneer op een morgen een Amerikaanse cruiseboot aanmeert, wordt het dorpje Kralendijk overspoeld met een paar duizend overjarige, corpulente Amerikanen. Er is een heuse toeristische markt opgezet waar Caribische prullaria veel te duur verkocht worden. Het wegennet wordt deze dag bevolkt met gemotoriseerde golfkarretjes met onbeholpen Amerikanen die te pas en onpas stoppen om een paar kiekjes te maken. Ook zien we veel geblindeerde aircobusjes rijden die de cruiseboot-gasten naar de toeristische attracties op het eiland vervoeren. Om 5 uur in de namiddag worden de trossen van de cruiseboot losgemaakt en hiermee keert ook de rust op het eiland weer terug.


Winkelstraat in Bonaire.

Rechts op de foto typisch cruiseboot toeristen.

De munteenheid van Bonaire is de Amerikaanse Dollar. Om het makkelijk te maken heeft Curacao als munteenheid de Antiliaanse Gulden en Aruba de Arubaanse Gulden.

Na een goede week zien we in de weersverwachtingen dat er een stormfront noord van de ABC eilanden voorbij gaat trekken en zo'n zogenaamde “tropical wave” kan erg vervelend zijn als je hier in Bonaire aan een mooring hangt. Wij besluiten dan ook om uit te klaren en met de passaatwind naar Curacao te zeilen om dit weer op het Spaanse Water (een beschutte baai) over ons heen te laten komen.

Bonaire, bezoek dorpsgenoot

Maandag 12 juni 2017 tot en met vrijdag 16 juni 2017

Positie Bonaire: 12°09.127 N 68°16.733 W
In de loop van de morgen komen we aan op Bonaire waar we een mooring oppikken bij Karel's Bar, een gezellige bar die op een Pier in het water gebouwd is. Op Bonaire mag je in verband met het risico op beschadiging van het koraal, nergens ankeren. Het gebied met moorings, meerboeien in het Nederlands, ligt parallel aan de boulevard van de hoofdstad van Bonaire, Kralendijk. Het water is kristalhelder en nodigt ons meteen uit om een duik te nemen. Rond de boot ontwaren we een prachtig koraalrif met talrijke kleurrijke vissen op een diepte van ongeveer 10 meter.

Ook het inklaren op Bonaire is een feestje. We parkeren onze bijboot bij Karel en lopen een 200m waar de Douane en Immigratie is.
Na het, overigens vlotte, inklaren ruiken we een bekende geur die meteen de productie van onze speekselklieren naar een topproductie stuurt: een friettent! Na een verblijf van 2,5 jaar in Midden-Amerika zien we een echte Nederlandse friettent met alle denkbare lekkernijen. Ik bestel een friet met pindasaus en een frikandel speciaal en Marlene laat zich culinair verwennen met een friet met mayo en een viandel. Ongelofelijk hoe lekker een “gewone vette bek halen bij een snackbar” kan smaken, hier kan geen sterren-restaurant aan tippen!

Maar het kan nog gekker. Wanneer we de volgende dag een wandeling maken naar de plaatselijke Appie Hein worden we overdonderd door de aangeboden zaligheden: drop, vele soorten kaas, snijvlees, de vele soorten brood, Calve pindakaas, hagelslag, rookworst, boerenkool, droogworst, roggebrood, stroop, enz. te veel om op te noemen. Wij, nou ja vooral ik (Loud), moeten ons enorm inhouden om niet alles wat we lekker vinden te kopen. We voelen ons net twee kinderen in een grote snoepwinkel.

We zien ook een paar bekenden hier in het mooringveld liggen zoals “de Zwerver” met Harrie en Ellen en “de Kulkuri” met Hans en Liesbeth. Er liggen nog een aantal Nederlandse cruisers, maar die kennen we nog niet.

In Bonaire woont al een aantal jaar een dorpsgenoot van ons en we maken met haar een afspraak op onze boot. Het is na ongeveer 25 jaar (!) een super leuk weerzien en we maken meteen een nieuwe afspraak om haar thuis in Bonaire op te zoeken. Daar maken we samen met haar honden een mooi uitstapje naar de ruige oostkust van Bonaire.



Mooie wandeling aan de oostzijde van het eiland Bonaire.

Overstekende ezels hadden we nog niet eerder gezien.

Dominicaanse Republiek – Bonaire

Vrijdag 9 juni 2017 tot en met maandag 12 juni 2017

Positie Bonaire: 12°09.127 N 68°16.733 W
De wind is redelijk zuidoost zodat we met de motor bij redelijk richting het oosten komen. Na een 14 uur hoog aan de wind zeilen zijn we deze koers echter beu en we besluiten om overstag te gaan en koers zuid te gaan. Deze koers is mooi bezeild en we beginnen op deze donderdagavond aan onze 4de oversteek van de Caribische Zee.

Oversteek Caribische Zee.
We steken deze zee over van de Dominikaanse Republiek naar Bonaire. De koers is zuid-zuidoost (170 graden) en de afstand is een kleine 400 nm, 700 km. De oversteek van deze zee is altijd een opgave:
- Niet alleen de wind maar ook de stroming is altijd oost waardoor je altijd naar het westen geduwd wordt.
- De overwegend scherpe golven zijn natuurlijk ook oostelijk en deze duwen telkens de boeg richting west.
- Aan het einde van het orkaanseizoen, wanneer de meeste zeilers dit water van zuid naar noord bevaren, is de wind noordoostelijk. Aan het einde van het zeilseizoen, de meerderheid gaat dan naar zuid, is de wind iets meer zuidoostelijk.

We hebben een zuidelijke koers maar door bovenstaande punten is deze koers nog altijd hoog aan de wind. Om de invloed van de stroming op de koers te minimaliseren, is het verder zaak om genoeg snelheid in de boot te houden. Voldoende zeil houden dus.

We zullen ongeveer 6 knopen lopen en dus zullen we vanaf we zuid gekoerst hebben, 2 dagen en 3 nachten nodig hebben om deze afstand te overbruggen. Hoog aan de wind betekent dit dat we de komende 2,5 etmaal onder een flinke helling over stuurboord zullen doorbrengen. De Rafiki ligt dan zogenaamd “op een oor” en in de lengterichting hobbelt zij over de scherpe golven van ongeveer 2 meter hoogte.

Alles wat we doen aan boord wordt wat lastiger. Denk bijvoorbeeld maar aan koken of naar het toilet gaan. We slapen in de salon op het bed aan stuurboord. Hier kun je comfortabel liggen, terwijl de ander wacht heeft. Dit wachtlopen doen we natuurlijk dag en nacht, dus er is altijd iemand alert wanneer er iets onverwachts gebeurt.

Duinen, Salinas (Dominicaanse Republiek)

Woensdag 7 juni 2017 en donderdag 8 juni 2017

Positie Salinas: 18°12.862 N 70°32.679 W
's Morgens gaat Marlene te voet naar het volgende dorp (ongeveer 2 uur lopen). Ze wil nog graag wat eten inkopen voor de overtocht. Naast de hoofdweg liggen direct duinen. Niet zo'n mooie als wat wij gewend zijn in Nederland, maar wel met een mooi uitzicht. De terugweg (met een volle rugzak) gaat natuurlijk per bus.



Grote leguanen die verschrikt weglopen.



's Middags klaren we uit bij de kustwacht in Salinas. We moeten nog even wachten op de man van de immigratie voor onze paspoorten te stempelen maar we worden, zonder dat er meerkosten verlangd worden, netjes uitgeklaard. De vriendelijke man van de immigratie geeft ons nog een lift terug naar het hotel bij onze ankerplek. We willen morgen verder oost zeilen. Als het bezeilbaar is zeilen we door tot Isla Saona, moeten we de motor gebruiken dan kiezen we halverwege de tocht voor een zuidelijke koers richting Bonaire.

maandag 31 juli 2017

27 watervallen en de sigarenfabriek (Dominicaanse Republiek)

Dinsdag 6 juni 2017

Positie Salinas: 18°12.862 N 70°32.679 W
De volgende morgen gaan we naar een bekende attractie in de DomRep, 27 charcos oftewel 27 watervallen, in de buurt van Puerto Plata. We zijn de eerste bezoekers deze morgen en we gaan samen met twee gidsen en twee Russen 27 watervallen bedwingen! We worden eerst uitgerust met een zwemvest, een valhelm en waterschoenen. waarna we een 45 minuten durende wandeling door de jungle voor de kiezen krijgen. Aan het einde van de wandeling begint de tocht door de rivierbedding met maar liefst 27 watervallen. Officieel heet deze activiteit in het Engels canyoning en het is bijzonder leuk. We worden meegevoerd in stroomversnellingen en we moeten vanaf hoogtes tot wel 9 meter naar beneden springen. Een leuke bezigheid met mooie beelden van de geërodeerde rivierbedding die 2,5 uur duurt.








Tussen de middag eten we bij een plaatselijk eettentje gebakken rijst met kip en verse salade.


De DomRep is een grote tabaksproducent en een van de bekendere merken is bijvoorbeeld Davidoff. Deze middag gaan we, na een tip van een andere zeiler, naar een van de oudste sigarenfabrieken van de DomRep, de fabriek van La Aurora. De rondleiding door deze fabriek, waar nog traditioneel met de hand de sigaren gerold worden, is erg leuk en interessant.


Tabaksplanten hangen te drogen.

Sigaren ingepakt voor de export.



Veel sigarenrollers roken tijdens hun werk een dikke sigaar.

In de namiddag rijden we weer terug naar onze vertrouwde Rafiki.

donderdag 6 juli 2017

Jarabacoa en Santiago (Dominicaanse Republiek)

Maandag 5 juni 2017

Positie Salinas: 18°12.862 N 70°32.679 W
De infrastructuur van de DomRep is van uitzonderlijk goede kwaliteit. We rijden via de rondweg van Santa Domingo over een 4-baans tol-autoweg richting het noorden naar de bergen in het binnenland. De eerste plaats die we bezoeken is Constanza. Dit stadje ligt op een hoogte van 1200m en door de lagere temperatuur worden hier veel groenten gekweekt. De landbouw is hier modern (mbt norm in de Carieb) en intensief. Overal zien we keurig gecultiveerde velden met gewassen en diverse kassen, werkelijk uniek in de Carieb.
Veel mensen aan het werk om de aardappels te rooien.

Een veld met wortelen. Veel handwerk.


Ook zien we veel kassen. En naast de weg stond nog een reclamebord van Rijk Zwaan Nederland,
een zaadveredelingsbedrijf.

We hebben al veel gezien, een prikkeldraad als waslijn, een cactushaag als waslijn,
maar dit was de eerste keer dat de vangrail gebruikt werd als waslijn.

De bergen zijn echter niet zo mooi en spectaculair als de bergen in Jamaica. We besluiten dus ook om hier niet te blijven maar door de bergen via de bekende plaats Jarabacoa door te rijden naar Santiago.

Santiago is een grote stad met 800.000 inwoners. We vinden via de Lonely Planet een hotel in het centrum en maken een wandeling door deze moderne stad. We zien veel grote winkels waar we werkelijk alles kunnen vinden wat we nodig hebben. Dit hebben we sinds Cartagena niet meer meegemaakt. Er zijn wel een paar monumentale gebouwen, maar de stad is niet echt mooi maar wel netjes.




dinsdag 27 juni 2017

Inkopen in Bani (Dominicaanse Republiek)

Vrijdag 2 juni 2017 tot en met Zondag 4 juni 2017

Positie Salinas: 18°12.862 N 70°32.679 W
In Salinas zijn een paar kleine supermarkten met de dagelijkse producten. Wil je iets meer, dan moet je naar Bani. In Bani komen ook veel boeren hun fruit verkopen. Zo komen we diverse auto's tegen vol met bananen, ananas, mango's en meloenen. Wij kopen bij de ananasauto 4 heerlijke verse ananas voor omgerekend 2 euro.

Auto vol met bakbananen.

De ananas is mooi opgestapeld.


In dit winkeltje verkopen ze eieren. De voorraad is ruim voldoende.

Hier verkopen ze ijs. Geen kleine blokjes, maar 1 grote ijsblok.

Het openbaar vervoer is hier weer iets anders als in de buurlanden. Naast de gewone personenauto-taxies zijn er veel brommer-taxies, waar je als duo passagier met name binnen de stad goedkoop vervoerd wordt. Collectief openbaar vervoer vindt plaats met de bekende busjes, in dit land gua-gua genaamd. Voor grotere afstanden zijn er grote bussen die zelfs wifi tijdens de reis aanbieden! Het verkeer is veel rustiger als in Jamaica, de verkeersdeelnemers gedragen zich redelijk sociaal met als uitzondering de brommers die, met gevaar voor eigen leven, zonder helm, overal tussendoor laveren.

De bus met voorin de code voor WIFI en iedere bus is versierd met zeer mooie gordijnen.

Aangekomen in Salinas, rijdt deze auto voor ons. Hij verkoopt ongeveer alle soorten huishoudelijke artikelen.

We willen ook het binnenland van de DomRep bezoeken en daarom huren we voor twee dagen een auto. Omdat we de Rafiki niet onbeheerd achter zijn anker willen laten liggen, gaat de Rafiki voor drie dagen in een box in de kleine marina hier in de baai. 's Avonds halen we onze huurauto op, een stoere Honda SUV met airco en zelfs cruisecontrol.

Nieuwe wandelschoenen (Dominicaanse Republiek)

Donderdag 1 juni 2017

Positie Salinas: 18°12.862 N 70°32.679 W
Loud wil zijn nieuwe wandelschoenen testen, dus we besluiten vanuit de lagune naar de kust van de Caribische zee te lopen. Na een half uurtje wandelen zijn we niet aangekomen bij zee, maar we ontdekken weer nieuwe zoutpannen. We hebben inmiddels genoeg zoutpannen gezien, dus we wandelen weer terug naar de boot. Loud is erg blij met zijn wandelschoenen, geen blaren en het loopt toch heel wat prettiger dan de oude Crocs.

Loud zijn nieuwe wandelschoenen.



Foto van de Rafiki, genomen vanuit het hotel.

's Middags komt er een schip met een Nederlandse vlag naast ons voor anker. Het is het schip “Jessica” uit Amsterdam. Ik roep de boot met de marifoon op en merk dat de schipper geen Nederlands verstaat. Het is de Braziliaan Carlos die de boot in de USA gekocht heeft en hij wilde geen Amerikaanse vlag en geen Braziliaanse voeren. Aangezien hij Nederlanders prettige mensen vindt, heeft hij onze nationale 3-kleur gekozen voor zijn boot. Zijn dinghy is onderweg hier naar toe “doorgescheurd” en is niet meer te repareren. Aangezien hij hier in Salinas geen andere dinghy kan kopen, bieden wij ons aan om hun naar behoefte naar de kant en terug naar de boot te brengen. Als dank voor deze dienst worden we uitgenodigd voor een heerlijk Italiaans diner bij hun op de boot.

Gestrand vrachtschip (Dominicaanse Republiek)

Dinsdag 30 mei 2017 en Woensdag 31 mei 2017

Positie Salinas: 18°12.862 N 70°32.679 W
Aan de oostzijde van de baai van Salinas is een droogdok en een soort werf waar schepen van de grote vaart gerepareerd worden. Op een middag zien we een vrachtschip de baai uitlopen maar hij stuurt aan het einde van de baai niet naar de uitgang maar richting strand, waar dit schip met de boeg op het strand vastloopt. Ik denk dat dit bewust is en dat dit schip waarschijnlijk lading, zout, gaat oppikken maar Marlene denkt aan een ongeluk. Wanneer we polshoogte gaan nemen, blijkt dat Marlene gelijk heeft. De schipper had motorpech en heeft vervolgens bewust het schip op het strand geduwd. Bij de werf is ook een flinke sleepboot afgemeerd en nadat deze ter plaatse geroepen wordt, is het gevaarte weer snel vlot getrokken.



Even geparkeerd op het strand.



Er staat een enorme spanning op de lijn tussen de loodsboot en het vrachtschip.

Hier drijft het schip alweer.