Tonijn op de Trintella, Cuba

Dinsdag 26 januari 2016 

Positie Cienfuegos: 22°07.481 N 80°27.385 W
In Montego Bay hebben we even een praatje gemaakt met de Duitse schipper Axel. Hij vaart in een Trintella, een in Nederland gebouwd schip. Hij is vanmorgen hier voor anker gegaan. Hij komt aan het einde van de middag even langszij om ons uit te nodigen voor een diner op zijn boot met tonijn. Hij heeft tijdens het aanlopen van Cienfuegos een grote tonijn gevangen en deze is te groot voor hem en zijn vriend Andreas. We nemen de uitnodiging graag aan en we gaan gewapend met wat speciale ingrediënten voor het voorgerecht en een fles rum naar hun schip. Het werd een zalige maaltijd, rauwe tonijn in teriaky saus als voorgerecht en gebakken tonijn met gebakken rijst als hoofdgerecht. Het was een zeer geslaagde avond met een leuk gezelschap.

Deze visser vangt met het net kleine visjes. 

Internet, Cuba

Maandag 25 januari 2016 

Positie Cienfuegos: 22°07.481 N 80°27.385 W
Internet is op Cuba nog altijd een lastig verhaal, maar ten opzichte van twee jaar geleden is er veel in positieve zin veranderd. De prijs van internet is door de staat vastgesteld op 2 CUC per uur. Hiervoor kun je internet-kraskaarten kopen zoals in de meeste landen telefoonkaarten verkocht worden. Op de kraskaart staat een inlogcode en na inloggen kun je een uur internetten. Het internet is zelfs nel genoeg om ons blog weer een beetje bij te werken. Dit was twee jaar geleden niet mogelijk. Twee jaar geleden kon je op enkele plaatsen internetten voor 8 CUC per uur.



Een winkeltje met vanalles en nog wat.

Zondagmorgen concert in Cienfuegos, Cuba

Zondag 24 januari 2016 

Positie Cienfuegos: 22°07.481 N 80°27.385 W
De Cubaan is goed opgeleid en heeft daarnaast veel interesse in kunst en cultuur. We zien veel schilders en beeldhouwers in de stad en op deze zondag gaan we samen met Frits en Reinhilde naar een soort “jam-sessie” op zijn Cubaans. In een cafe treden meerdere artiesten op. Zij dragen gedichten voor en er wordt locale muziek gespeeld en gezongen.

Markt in Cienfuegos, Cuba

Zaterdag 23 januari 2016



Positie Cienfuegos: 22°07.481 N 80°27.385 W
Bella Ciao is gisteravond gearriveerd en wij zien ze vanmorgen liggen voor anker. We wisten dat Cuba op de planning lag bij de Bellaciaonaren maar het is een super leuke verrassing dat ze de Hollandse enclave alhier komen vergroten.
We gaan deze morgen met Peet en Ton naar de markt om inkopen te doen. We gaan ook nog naar de wasserette om wat informatie over de mogelijkheden en kosten te informeren.
Op de markt betalen we met Peso's, in de jachthaven betalen we met CUC's. “Hoe zit dat eigenlijk?” zal de Bloglezer zich waarschijnlijk afvragen. Ik zal proberen dit uit te leggen:
Cuba heeft naast de officiële munteenheid, de Pesos National, nog een andere munteenheid, de CUC (spreek uit “koek”). Toerisme is voor Cuba op dit moment de belangrijkste inkomstenbron. Deze toeristen kunnen/willen veel meer besteden dan prijzen van het dagelijks leven van de Cubaan. Om zoveel mogelijk geld te verdienen aan de toeristen is voor de buitenlanders hierdoor een aparte munteenheid geïntroduceerd, de CUC. De koers van de CUC is 1:1 gekoppeld met de US Dollar. Typisch toeristische zaken zoals musea, restaurants, taxi's kun je alleen betalen met CUC.

De plaatselijke bevolking betaalt voor hun dagelijks levensonderhoud alles in Pesos National. Dit is bijvoorbeeld brood, groenten, vlees etc., eigenlijk producten die voor de gemiddelde toerist niet interessant zijn. In theorie zouden deze twee economieën onafhankelijk naast elkaar moeten bestaan, maar dat is in de praktijk niet mogelijk. Veel Cubanen hebben inkomsten uit het toerisme en zij ontvangen dit geld in CUC. Om dit geld vervolgens op de lokale markt te gebruiken, kunnen ze de CUC omwisselen naar Pesos Nacional met een vaste koers. 

Op de markt kopen we vlees, geraspte kokos, honing, rode wijn, groenten en fruit.

Voor brood moeten we bij de bakker in de rij staan.

Deze taxi is volgeladen met Cubanen.

Je kunt buitenlands geld alleen naar CUC omwisselen. Hierdoor heeft de Cubaanse staat een goed beeld wat er aan buitenlandse valuta het land binnen komt. Voor de locale economie wordt de Pesos National gebruikt. De toerist die in de toeristencentra verblijft, zal niet in aanraking komen met de Pesos en alles betalen in CUC maar voor ons is deze Pesos economie nou net interessant. De prijsverschillen tussen beide economieën zijn groot. Zo kost een blikje bier in een restaurant al snel 2 CUC, ongeveer 2 Euro, terwijl er een barretje bij de haven een biertje tapt voor 6 Pesos, ongeveer 0,24 euro.

Inchecken Cienfuegos, Cuba

Vrijdag 22 januari 2016

Positie Cienfuegos: 22°07.481 N 80°27.385 W
Om 08:00 uur komt de havenmeester samen met een persoon van de douane met een speedbootje aanvaren. We hebben ons de afgelopen nacht al via de marifoon aangemeld. Het inklaren gaat super vriendelijk op een amicale manier en 15 minuten later kan de gele quarantainevlag al uit het wand. Samen met de Twentse Meid gaan we een poosje later Cienfuegos bekijken. We wisselen eerst wat Dollars en Euro's naar CUC's en Peso's National zodat we ook wat kunnen kopen. Het wisselkantoor is een klein gebouwtje wat nagenoeg onbeveiligd in een woonwijk ligt. Er is in Cuba nagenoeg geen criminaliteit, waar maak je dat tegenwoordig nog mee...

 

We wisselen 80 euro voor 100 briefjes van 20 pesos.

's Middags worden we, eenmaal terug aan boord, door de havenmeester gewaarschuwd voor het aankomende slechte weer. De “Norderly” waarvoor we eerder vanuit de Jardins de la Reina naar Cienfuegos gezeild zijn, gaat mogelijk gepaard met veel wind en behoorlijke golfslag waardoor we extra goed op onze geankerde boot moeten letten. Voor de veiligheid en de nachtrust plaatsen we nog een tweede anker. Om 16:00 uur is er in verband met de veilige aankomst in Cuba een kapiteinsborrel met de Rafiki en De Twentse Meid in de bar bij de marina. 

We drinken in de marina nog een pilsje, samen met Ton, Petra en Marijn Benning.

Om de borrel vervolgens gepast af te sluiten, wordt aan boord van de Rafiki een deel van de Mahi Mahi en wat aardappelen omgetoverd in een heerlijke portie Fish & Chips, uiteraard met mayonaise en remoulade saus.

Naar Cienfuegos, Cuba

Donderdag 21 januari 2016 



Positie Cienfuegos: 22°07.481 N 80°27.385 W
We gaan om 08:00 uur ankerop voor de 120 nm lange tocht naar Cienfuegos. De eerst 35 nm varen we binnen de beschutting van het rif en iets na de middag zijn we op open water. Marlene en ik beginnen te vissen en na een paar uurtjes heeft Marlene beet. Een grote MahiMahi hangt aan haar lijn en het kost behoorlijk wat moeite om deze vangst binnen te slepen. De MahiMaihi is weliswaar net zo lang als de MahiMahi die ik een paar weken eerder ving, maar deze is behoorlijk dikker. Voor Marlene is deze vangst haar persoonlijk record! We snijden zeker een kilo of 5 filet van deze overheerlijke vis.

Marlene heeft deze vis gevangen, maar Loud heeft hem uit het water gehaald.

We hebben halve wind en de Rafiki is voor deze koers gebouwd. We suizen met 7 tot 8 knopen door het water bij een wind van een dikke 20 knopen. Wanneer de wind tegen de avond aan kracht nog meer toeneemt, moeten we reven. We strijken de bezaan en zetten een rif in het grootzeil. Tijdens deze actie neemt de wind zelfs toe tot 30 knopen en als het rif in het grootzeil gezet is, maken we door een manoeuvreerfout van mij in deze harde wind onbedoeld een harde klapgijp waardoor het grootzeil net boven het eerste rif scheurt. We zetten daarom direct het tweede rif erin en kunnen gelukkig verder zeilen. Het is jammer dat deze schitterende zeildag door deze schade met een rottig gevoel beëindigd wordt. Om 2:30 uur in de morgen gaan we voor anker bij de jachthaven in Cienfuegos.

Naar Cayo Cuervo, Cuba

Woensdag 20 januari 2016

Positie Cayo Cuervo: 21°04.373 N 78°57.492 W
's Morgens gaan we weer ankerop voor een nieuwe ankerplek. We gaan na een zeiltochtje van een goede 15 NM voor anker in een lagune bij het eiland Cayo Cuervo. Hier liggen een tiental Cubaanse garnalenvissers voor anker. Mogelijk is de wind te krachtig om garnalen te vissen?

De Twentse Meid pikt ons op en we gaan naar het strand op het westelijke puntje van het eiland om ons brandbare afval op een verantwoorde manier te verbranden. Het valt ons ook hier op dat de stranden schoon zijn. Op alle stranden op de door ons bezochte onbewoonde eilanden van Cuba was geen zwerfvuil te bekennen. Dat betekent dat er geen vuil vanaf het omringende vaste land in de zee gegooid wordt. Cuba is helaas pas het eerste land waar we dit zien en de Cubanen mogen met recht trots zijn op hun verantwoordelijkheidsgevoel voor het milieu.

 

De vissersboten van Cienfuegos.

Het vuur voor het verbranden van afval wordt aangemaakt.

Aan het einde van de middag bespreken we samen met Petra en Ton de weerberichten. Vanaf vrijdag zal de wind weer via Zuid en West naar het Noorden draaien en uit die hoek met een behoorlijke kracht tot zondag blijven waaien. Deze zogenaamde “Norderlies” zijn in deze omgeving bekend en berucht en we kiezen er voor om, voordat de wind naar een hoek draait waar we moeilijk beschutting kunnen vinden, morgenvroeg ankerop te gaan voor een koers naar het vaste land van Cuba: Cienfuegos. We hadden graag nog een paar eilanden bezocht, maar het weer beslist. 

Kreeft en snapper, Cuba

Dinsdag 19 januari 2016

Positie Cayo Algodon Grande: 21°05.954 N 78°44.096 W
We gaan weer snorkelen maar nu bij een rif wat meer in de luwte van het eiland ligt. Het zicht is vandaag veel beter, maar de hoeveelheid koraal is deze keer beperkt. Ik weet een klein kreeftje te schieten en Marijn weet twee mooie snappers aan zijn speer te rijgen. Omdat deze laatste vangst te klein is voor het gezin Benning worden de snappers aan de Rafiki gedoneerd. Het avondeten bestaat hierdoor uit een voorgerecht van een met knoflook gebakken kreeft gevolgd door een ovenschotel van gemengde groenten met Red Snapper in een witte-wijn saus begeleid door in de schil gebakken aardappelschijfjes.... Dat alles voor anker in een setting die meer lijkt op een scene uit Robinson Crusoe dan op een diner in een sterrenrestaurant.

Snapper, gevangen door Marijn.

Naar de zuidkant van het eiland, Cuba

Maandag 18 januari 2016 

Positie Cayo Algodon Grande: 21°05.954 N 78°44.096 W
De afgelopen nacht hebben we niet veel geslapen. De wind draaide eerder dan verwacht en werd aanlandig. De wind trok vervolgens behoorlijk aan waardoor de golven zich opbouwden. Het ankeralarm ging een paar keer af, maar ankerop was in de nacht geen optie. De kaarten van dit gebied zijn ronduit onbetrouwbaar waardoor we alleen met daglicht door dit gebied willen varen. Dus houden we braaf ankerwacht en om 6:30 uur is er genoeg daglicht om een nieuwe ankerplek aan de andere kant van het eiland op te zoeken.

Dit eiland heeft ook een lagune in het midden maar we hebben geen informatie over de diepgang van de invaart. De Twentse Meid brengt hiervoor de oplossing. Met een mobiele dieptemeter wordt met de dinghy een diepe route uitgestippeld die we even later met de Rafiki en de Twentse Meid volgen. We liggen vervolgens heel idyllisch tussen kleine eilandjes met mangroven en deels zandstrand.

's Middags gaan we samen met de Bennings snorkelen en speervissen op een rif aan de buitenkant van het eilandje. Er is behoorlijk wat wind en het zicht is door het opgewoelde zand erg slecht. Toch weet Marijn twee grote kreeften (Langousten) te vinden en met zijn speargun te vangen.

Deze lekkernij wordt na zonsondergang met het gehele Hollandse flottielje op het strand bij een knapperend vuurtje heerlijk opgepeuzeld.

Gezellig diner op het strand met kreeft, koolsalade en notenrijst.

Op zoek naar strand, Cuba

Zondag 17 januari 2016 

Positie Cayo Algodon Grande: 21°06.677 N 78°43.225 W
Omdat we snakken naar een eiland met strand en palmbomen, een eiland omringd met koraalriffen gaan we weer ankerop voor een bestemming die, volgens de informatie die we over dit gebied hebben, alles in huis heeft namelijk Cayo Algodon Grande.

De route tussen het rif is redelijk betond.

We gaan aan de noord-oostkant voor anker voor een prachtig zandstrand. De wind komt normaal gesproken uit het oosten/noord-oosten en dan ga je in het zuid-westen voor anker. De wind staat op het moment van aankomst zuidwest en vandaar dat we voor anker gaan in het noord-oosten. Volgens de voorspelling zal de wind komende nacht draaien naar noord en vervolgens naar oost. We zullen morgen dus naar het zuidwesten van het eiland gaan. De teenagers van de Twentse Meid maken tijdens de zonsondergang nog een mooi kampvuur op het strand om de aankomst op deze mooie spot te vieren.

Naar Cayo Granada, Cuba

Zaterdag 16 januari 2016 

Positie Cayo Granada: 20°37.396 N 78°15.036 W
’s Morgens komen de vissers weer in de baai voor anker en alweer wordt een vis aangeboden en dit keer is het een grote baracuda… Ze verklaren dat zelfs de Cubaanse regering de Barracuda in het zuiden veilig heeft verklaard voor consumptie en dat er hier geen risico op Ciquantera is. De Barracuda's die zij vangen gaan gewoon naar de winkels en restaurants in Cuba.

We zijn nu zover gerustgesteld dat we de Barracuda willen eten en we we besluiten om de vis te fileren en vervolgens te roken. Jammer dat wij de vangst van afgelopen donderdag overboord gezet hebben.

Even later gaan we ankerop voor een volgend eilandje en onderweg weten we nog een kleine cera aan de haak te slaan. Het eiland waar we nu voor anker liggen, is ook geheel bedekt met mangroven en we kunnen hierdoor niet aan land. We nodigen de familie Benning uit voor een proeverij van gerookte Barracuda en gerookte Cera, lekker en gezellig.

Op de voorgrond 2 verschillende soorten gerookte vis. 

Vissers in Cayo Media Luna, Cuba

Vrijdag 15 januari 2016

Positie Cayo Media Luna: 20°34.099 N 77°53.402 W
’s Morgens komt een lokale vissersboot hier in de baai voor anker. Even later stappen er drie vissers in de bijboot en gaan peddelend naar de Twentse Meid. We zien dat ze twee flinke vissen aan de familie Benning geven. Even later komen de heren ook naar de Rafiki. Er worden twee grote cera’s, een familielid van de Spaanse makreel, in het gangboord gelegd. We vragen of ze er geld voor moeten, maar dat willen ze heel duidelijk niet. Ze willen eigenlijk niets, maar als we aandringen willen ze iets speciaals te eten of te drinken, Cola of zo. Het zijn twee flinke vissen en de mannen zijn zo sympathiek dat we ze een fles Panamese rum geven.

Vissers brengen ons een heerlijke vis.

Wat een enorm verschil met de mensen in de vorige landen waar we zijn geweest…..
Aan het begin van de avond gaan de vissers weer ankerop voor te vissen, dit is blijkbaar nachtwerk.

Los Jardines de la Reina, Cuba

Donderdag 14 januari 2016

Positie Cayo Media Luna: 20°34.099 N 77°53.402 W
De eerste 30 nm is heerlijk bezeild, maar in de loop van de nacht zakt de wind verder af en we moeten om 04:00 uur zelfs de motor bijzetten. Na 3 uur motoren is de tocht weer bezeild, maar de laatste 25 NM binnen het rif moeten we helaas de motor weer bijzetten. Wanneer we op de ondieptes in de archipel aankomen, krijgt Marlène de eerste beet, een mooie barracuda. Deze willen we echter niet eten in verband met ciguatera. Ciquatera is een gif dat aangemaakt wordt door een algensoort, welke in de koraalriffen in bepaalde regio’s voorkomt. Ciquatera hoopt zich in de voedselketen in het ecosysteem op, zodat met name grote roofvissen die op het koraalrif jagen hoge concentraties ciquatera kunnen bevatten. Ciquatera is voor de mens erg gevaarlijk. Het gif is thermostabiel, dus het wordt door koken niet afgebroken. Wanneer een besmette vis gegeten wordt, krijgt de persoon last van diarree en overgeven. Vervolgens ontstaan neurologische symptomen zoals sensaties van koude, hitte en jeuk. Daarnaast heeft het gif effect op de hartslag en kan in enkele gevallen zelfs leiden tot de dood. We zijn dus erg huiverig voor dit gif en met name de barracuda is een van de risico vissen. In Panama komt ciquatera niet voor, zodat we daar gewoon barracuda gegeten hebben. Jamaica ligt al in de risico-zone, maar toch wordt daar barracuda in het algemeen gegeten. In het verder noord gelegen Cuba wordt aangegeven dat de barracuda’s in het zuiden van het eiland veilig zijn, maar wij willen het risico echter niet nemen en besluiten de vis te gebruiken voor aas.

Barracuda met zijn zeer scherpe tanden.

Vervolgens vangen we binnen het uur nog 4 barracuda’s (!) waarvan de grootste 90 cm is. Al deze vissen worden teruggezet en we besluiten om het vissen te laten voor wat het is.

Om 17:30 uur laten we het anker naast de Twentse Meid in de modder zakken. We liggen rondom eilanden met mangroven en het is heerlijk rustig. Dit in tegenstelling met Montego Bay, Jamaica.

Vertrek richting Cuba

Woensdag 13 januari 2016

Net voor vertrek slaan we nog verse etenswaren in voor de overtocht naar Cuba en ons verblijf op de eilanden van de “Los Jardines de la Reina”, de tuinen van de koningin. We bellen de douane en immigratie en even later kunnen we lekker makkelijk in het restaurant “Pier One” uitklaren.

"Pier One", het restaurant, waarvoor we voor anker liggen.

Uitzicht op Montego Bay.

De boot van onze buurman is een klein beetje groter. Dit jacht is gebouwd in Nederland.

De tocht is ongeveer 120 NM en samen met de Twentse meid gaan we om 16:00 uur ankerop.

De "Twentse Meid" onder zeil. 

Flower Hill, Jamaica

Dinsdag 12 januari 2016

Positie Montego Bay: 18°28.192 N 77°55.578 W
Marlène en ik gaan vandaag een laatste wandeling maken in de heuvels rond Mobay. We nemen de route-taxi naar het dorpje Flower Hill. Dit dorp ligt op 400m hoogte en je kijkt vanaf hier over de Caribische zee uit. We nemen vervolgens de weg/pad naar de kust naar het plaatsje Iron Shore. In het begin lopen we over een zandweg door de prachtige natuur. Halverwege de tocht verandert dit beeld plotsklaps. We zien vanaf nu alleen nog maar luxe bebouwing. We lopen langs de vele super luxe villa’s die hier in deze schitterende omgeving gebouwd zijn.

De ene villa na de andere. Alle rijken wonen hier bij elkaar.

De molen en het aquaduct voor de verwerking van rietsuiker.

Bij de kust aangekomen, praten we nog even met de vissers van Iron Shore. Zij wonen in kleine houten huisjes aan het water en verdienen hun geld met de verkoop van vis. Tussen de laatste villa en het vissersdorp ligt nog geen kilometer. Wat is hier een enorm groot verschil tussen rijk en arm.

Vissersdorp Iron Shore.

Vissers in Iron Shore.

Verkooppunt van vis.

Vanuit Iron Shore nemen we de plaatselijke bus (€ 0,60 pp) terug naar de stad.

Mobay toeristenzone, Jamaica

Maandag 11 januari 2016

Positie Montego Bay: 18°28.192 N 77°55.578 W
We maken een wandeling richting het strand en het vliegveld. In het begin kom je alleen lokale mensen tegen. Op een gegeven moment verandert dit. Er stoppen continue bussen met toeristen, er liggen grote hotels en je ziet geen lokale mensen meer. De afscheiding tussen de lokale bevolking van Jamaica en de toeristen is op dit eiland en met name hier in Mobay echt bizar. Er komt hier nagenoeg dagelijks een cruiseboot aan met duizenden toeristen. Ook de vele (all inclusive) resorts zijn, zeker in deze periode, volgeboekt. Kom je echter in het centrum van Montego Bay dan zie je TOTAAL GEEN toeristen. Sporadisch zie je een paar blanken die duidelijk met een lokale “gids” de stad verkennen. Blijkbaar worden alle toeristen op de cruiseboten en op de resorts gewaarschuwd om niet alleen op pad te gaan, omdat dit in de ogen van deze organisaties “gevaarlijk” is…. Wij vormen dus in deze stad (en omgeving) een uitzondering omdat we zonder begeleiding “los” rondlopen. Het gevolg is dat we voortdurend aangesproken worden voor “taxi, taxi”, “where are you going?” en lopen regelmatig Jamaicanen met ons mee om ons delen van de stad te laten zien die we al lang kennen. We zijn voortdurend een bezienswaardigheid en we worden ook vaak behandeld als onbeholpen toeristen die geen notie hebben van de gemeenschap hier op dit eiland. Een erg vervelend gevolg hiervan is dat het discriminatie in de hand werk.

Werkplek van de Life Guard. In ieder geval uit de zon.

Per dag landen er vele vliegtuigen in Montego Bay.

Jamaicanen gaan ook zwemmen.

Animatieprogramma voor de toeristen.

Toeristenpolitie. Zij helpen de toeristen om hun weg te vinden.

Door deze aangeprate angst voor de lokale bevolking, nemen toeristen voor hun vervoer in Jamaica uitsluitend luxe taxi-busjes met airco en geblindeerde ramen. Deze busjes staan in grote getalen geparkeerd op de luchthaven, bij de cruiseboot terminal en ook bij restaurant Pier One. De lokale bevolking maakt geen gebruik van deze busjes. De prijs van de deze busjes is extreem hoog. Voor een ritje van ongeveer 3-5 km wordt al snel $15 -20,- US pp. gerekend! 

Openbaar vervoer in Jamaica bestaat uit route-taxis en buslijnen. Deze worden dus uitsluitend door de lokale bevolking (en door ons) gebruikt en zijn erg goedkoop. Voor de rit met een route-taxi naar bv Anchovy (een paar dagen geleden voor onze wandeling), ongeveer 10 – 15 km, betaalden we nog geen € 1,- pp. De bus is nog goedkoper, maar rijdt minder frequent. Het gevolg van bovenstaande situatie is ook dat je in de route taxi en in de bus voortdurend aangestaard wordt met blik van “wat moeten die blanke mensen hier in de bus?”.

Maar is het dan onveilig? Volgens ons totaal niet. Wij hebben in Jamaica nog nooit enig vorm van gewelddadig of crimineel gedrag richting ons meegemaakt. Volgens ons komt dit met name door de Amerikanen die al heel hun leven overdreven gewaarschuwd worden voor het gevaar van het onbekende….  Al met al een trieste situatie met als dramatisch gevolg dat de plaatselijke bevolking totaal geen voordeel heeft van de vele duizenden toeristen op dit eiland.

Montego Bay, Jamaica

Zondag 3 januari 2016 tot en met zondag 10 januari 2016

Positie Montego Bay: 18°28.192 N 77°55.578 W
Op de Rafiki wordt begonnen met het onderhoud van Harry, onze automatische piloot. We maken de ruimte bij het roerkwadrant vrij, de duw-arm wordt verwijderd, gedemonteerd, gesmeerd en vervolgens weer gemonteerd. In de ruimte bij het kwadrant is het erg nat en het blijkt dat deze nattigheid afkomstig is van lekkage bij de hennegatskoker en van het zwemplatvorm. We verwijderen daarom het teak van het zwemplateau en vervolgens wordt het zwemplateau met glasvezel en epoxy dicht gelamineerd.

De vetnippel op de hennegatskoker is doorgeroest. Deze wordt vervangen en er wordt nieuw vet in de hennegatskoker geperst. De ruimte van het roerkwadrant wordt vervolgens schoongemaakt en het klus is klaar.

Wanneer we ’s nachts tijdens een overtocht een probleem aan dek hebben, gebruiken we de dek-lichten om alles goed in het licht te zetten. De peertjes in deze dek-lichten zijn speciaal, dit zijn zogenaamde tractorlampen en moeilijk/niet in de Carieb te verkrijgen. In Colon hebben we bij een LED-winkel twee grote LED-verstralers voor een auto gekocht. Deze krachtige schijnwerpers worden in de bezaan- en hoofdmast geplaatst. De verlichting is nu overdadig en we zijn erg tevreden over het resultaat.

We maken een gas-run naar het plaatselijke gas-afvulstation, de zogenaamde gasfabriek en we hebben weer voor 5 maanden gas aan boord. Diesel en benzine wordt aangevuld en natuurlijk de voorraad levensmiddelen. 

Maar tussen de werkzaamheden maken we ook tijd vrij om leuke dingen te doen. Bij de ingang van de baai van Mobay ligt een rif waar we regelmatig toeristenbootjes hun gasten laten snorkelen. Samen met de jeugd van de Twentse Meid gaan we dit rif snorkelend verkennen maar we zijn blijkbaar erg verwend: het rif is voor onze maatstaven niet erg bijzonder…

Vlinders op bloemen.

Ackee, een groente of fruit wat we alleen in Jamaica gezien hebben.

Papaya.

Spinneweb.

We gaan een keer lekker uit eten bij “Pier One”. De steak is heerlijk, dit restaurant is niet voor niets het beste in de hele omgeving.

En dan is er actie bij de “Twentse Meid”. We zien iemand de lucht in gaan met een soort parachute, het is de spinnaker van de boot. Een spinnaker is een zeil met een groot oppervlakte en gemaakt van een lichte doeksoort zoals parachute stof. Dit zeil wordt met licht weer gevaren bij een voor-de-windse koers. Maar je kunt de spinnaker ook gebruiken voor een andere bezigheid, namelijk spinnaker-vliegen. De jongens (Marijn en Bryn) gaan een voor een omhoog, maar dan wordt de wind te sterk. Marijn vliegt op een moment boven de mast van de “Twentse Meid”, dus ongeveer 20 meter hoog. Tijd om te stoppen.

Film volgt.