dinsdag 31 december 2013

Baie a Feret, Markt in Madame Bernard

Dinsdag 31 december 2013

Positie Baie a Feret: 18°06.294' N 73°41.691 W
In de vroege morgen gaan we met Yasmin en de bemanning van de Sark naar de markt op dit eiland. Er zijn 18.000 inwoners op dit eiland en er zijn geen supermarkten. In de dorpjes zie je soms een huisje waar ze wat algemene zaken zoals suiker, meel, maggiblokjes, stukken zeep en dergelijke verkocht wordt. Voor het échte inkopen en natuurlijk de verkopen van verbouwde producten gaan de bewoners naar de markt die twee keer per week in het grootste dorp op het eiland plaatsvindt.


 
Iedereen is op weg naar de markt.

De wandeling naar de markt is schitterend en we maken veel foto´s.


Een soort spinnenweb tussen de bomen.







Loud helpt nog even mee om een visnet uit zee te trekken.
 
Na 1,5 uur lopen komen we aan op de markt. Er is op dit eiland geen elektriciteitsnet en dus zijn er maar een paar koelkasten bij sporadische locaties waar er een generator in gebruik is. Vlees en vis kan daardoor niet vers bewaard worden en dus wordt de vis gedroogd of gepekeld en het vlees wordt direct na de slacht verwerkt. Deze slacht vindt plaats op deze markt. Overal zien we het slachten van met name koeien.


 

Varkens, kippen en geiten worden “levend bewaard” en deze worden dus ook levend verhandeld. Een koe en/of rund is te groot voor een familie dus deze wordt op de markt in “stukjes” verkocht vandaar de slacht van alleen runderen.
We kijken onze ogen uit op deze interessante markt en tussen de middag gaan we op de markt een hapje eten. We kiezen voor een kippenpootje met gefrituurde groentepastei en gebakken plantain (bakbanaan), lekker maar ook erg scherp/heet door de gebruikte pepertjes.

 
 
De kleine wordt tussen groenten en fruit gezet. Deze moet zichzelf amuseren,
want vandaag hebben de ouders geen tijd, ze moeten verkopen.
 
 
Hier wordt het vlees verkocht. Onder de tafel ligt ook nog een rund, half op de doorgang die toch al zo smal was.
 
Taxi standplaats. Er zijn 4 soorten taxi's op dit eiland, namelijk ezels, paarden, boten en brommers.
 
Dit varken heeft de dag van zijn leven.

De mensen op dit eiland kunnen gemotoriseerde zaken zoals auto’s en gemotoriseerde boten niet betalen en dus worden de goederen naar de markt gebracht met ezels en (zeil)boten. Voor de terugweg kiezen we het laatste. We gaan aan boord van een van de prachtige, compleet met de hand gemaakte, zeilboten. Deze worden normaal gesproken gebruikt voor de visvangst maar op marktdagen doen deze dienst als vervoermiddel van en naar de markt.
Samen met lokale bewoners en handelswaar gaan we zeilend terug naar onze ankerbaai.

 
De captain van de vissersboot, vandaag taxi.
 
 
Elsa van de Sark.
 
 

’s Avonds krijgen we de bestelde kreeften/langoesten aangeleverd. Samen met Els en Jaap worden dezen op de Rafiki bereid en gegeten…heerlijk!
Daarna gaan we naar de Bella Ciao om het nieuwe jaar in te luiden. He is een super gezellig feestje met alle opvarenden van de geankerde boten in de baai. 

maandag 30 december 2013

Baie a Feret, kip eten bij Yasmin of toch niet ……

Maandag 30 december 2013

Positie Baie a Feret: 18°06.294' N 73°41.691 W
Op deze maandagmorgen spreken met Yasmin af dat hij ons vanmiddag mee gaat helpen door het RVS van de Rafiki te poetsen. We pakken verder vandaag de draad weer op door weer een paar zaakjes te repareren en te onderhouden.

De ankerbaai met 4 Nederlandse schepen, 1 Duits, 1 Amerikaans en 1 Australisch schip.

De drie andere Nederlandse schepen, Bella Ciao, Sark en Kostat.

Op de punt van de rots ligt een mooi resort.

Rotspartij bij de ingang van de baai.

De Sark gaat vanavond bij de moeder van Yasmin eten en wij vragen hem of er voldoende voedsel is zodat wij ook mee kunnen komen. Hij gaat het aan zijn moeder vragen en laat het ons zo weten. De boten in de ankerbaai gaan regelmatig, tegen betaling uiteraard, eten bij de vriendelijke mensen in de gemeenschap hier aan de kant. Zo helpen we elkaar en het is ook nog heel leuk, gezellig en hopelijk ook lekker. We communiceren in het Engels in combinatie met “steenkool” Frans aan onze kant terwijl de mensen hier in vloeiend Frans en in “steenkool” Engels praten. Een leuk mengelmoesje dus. Een kwartier later komt Yasmin terug van zijn moeder met een treurig bericht: de kip is weggelopen… Dus ik vraag “en nu?” waarop Yasmin antwoordt: “tonight no diner, chicken gone”. Met andere woorden: we eten ’s avonds dus gewoon lekker op de Rafiki. 

Morgen wordt het een druk dagje. Lopen naar de markt (1,5 uur), met de vissersboot op zeil terug naar de ankerplaats, kreeft eten met de Sark en vervolgens oud en nieuw vieren op de Bella Ciao. 

zondag 29 december 2013

Baie a Feret, Ile a Vache, Haïti

Zondag 29 december 2013

Positie Baie a Feret: 18°06.294' N 73°41.691 W
In tegenstelling tot wat we van plan waren, zijn we toch ’s nachts aangelopen in de ankerbaai van Ile a Vache. Na ruggenspraak met de Bella Ciao vonden we dit toch veilig. Ile a Vache, letterlijk “Koeieneiland” ligt in het zuiden van Haïti. In 1669 heeft de piraat Henry Morgan hier in de buurt 2 Franse schepen gekaapt en om dit te vieren is hij in de baai waar we nu liggen dit gaan vieren. Ze hebben wat varkentjes aan het spit geregen, maar door te veel onachtzaamheid (of rum) is het schip van deze knullige piraat in brand gevlogen en geëxplodeerd. De Franse schepen waren aan dit schip aangemeerd en zijn ook in de golven verdwenen. Morgan heeft dit akkefietje overleefd en hij is een paar jaar later teruggekomen om de buit in het gezonken schip te bergen. Maar alweer is deze oetlul de klos: hij vaart op een rots en ook dit schip vergaat… De baai waarin we liggen heet in het Engels nog altijd Morgans port.

Haïti ligt op het eiland Hispaniola. Het oostelijke deel van dit eiland is het Spaanstalige Dominicaanse Republiek en de westelijke helft is het Franstalige Haïti. Haïti is redelijk groot (ongeveer 250 x 250 km) en dicht bevolkt, 10 miljoen (!) inwoners. De hoofdstad is Port au Prince.
Haïti heeft een trieste geschiedenis. Vanaf de jaren 50 tot aan 1987 werd dit land met harde hand geregeerd door de dictator-familie Duvalier. Vader en vervolgens zoon werden Papa Doc en Baby Doc genoemd en hebben het land barbaars geleid. Aan hun dictatoriaal bewind, dat naar schatting 50.000 Haïtianen vermoord heeft, kwam in 1987 een einde. Daarna volgde een periode van veel machtsovernames, onrust en instabiliteit. In 2006 werd René Préval gekozen tot president. De VN-vredesmacht genaamd MINUSTAH is nog steeds aanwezig in het land. Het uitoefenen van regeringsmacht is binnen het land - dat geldt als een mislukte staat - echter moeilijk.
Alsof dit niet genoeg is, is dit land de laatste 10 jaar getroffen door een grote overstroming, 3(!) orkanen en een zware aardbeving in 2010…. Deze laatste heeft de hoofdstad Port au Prince geheel verwoest, ca. 150.000 mensen het leven gekost en nog eens 1,5 miljoen mensen dakloos gemaakt.
Het land geldt als het armste land ter wereld en op het vaste land heerst door de verwoestingen van 2010 nog altijd cholera. Het vaste land is voor ons veel te gevaarlijk en geldt voor alle zeilers als “no go area”.

Het eiland Ile a Vache ligt ongeveer 10 km van het vaste land en is nog redelijk uit de verwoestende laatste 10 jaar gekomen en is redelijk veilig. Er heerst in de kleine gemeenschap op dit eiland geen cholera en het eiland is voldoende vochtig en vruchtbaar dat niemand honger leidt. De mensen zijn over het algemeen vissers, maar aangezien er niemand geld heeft, is er dus geen inkomen. 
Als je voor anker gaat, komen meteen diverse eilandbewoners naar je toe met uitgeholde boomstamkano’s en wat aftandse surfplanken en bieden jouw goederen en/of diensten aan. Dit gebeurt echter op een veel vriendelijkere, respectvollere manier als de in het algemeen opdringerige “boatboys” in Oost-Carieb. Verder is de baai prachtig met palmbomen en Bounty-strand. 

In de middag maken we een wandeling over het eiland en we merken dat het hier werkelijk straatarm is. Maar het vruchtbare klimaat zorgt er wel voor dat iedereen in zijn basisbehoefte kan voorzien en alles is redelijk netjes maar zeer eenvoudig. De bewoners zijn heel vriendelijk en iedereen begroet ons en we worden niet aangesproken voor een aalmoes. Dit laatste was in Afrika (Senegal en Gambia) wel veelvuldig het geval. De natuur en de omgeving zijn prachtig en we zijn onder de indruk van dit schitterend mooie eiland.

Het pakketje, ontvangen van SY Queen Hearts in Curacao, wordt afgegeven.

Rafiki (middelste schip) in de ankerbaai.


De waslijn.

Ghiel Hermans, ook hier verbouwen ze mais.


Prachtige groene paden (hoofdweg) lopen naar de diverse huizen.
Er zijn trouwens geen auto's op dit eiland.


Zoet water meertje.

Onze vrijwillige gids tijdens de wandeling.


Aan de moeder van een klein jongetje, die ons ongevraagd begeleid, geven we een paar kledingstukken die dankbaar worden geaccepteerd. Er zijn hier geen auto’s en de vissersboten zijn ook niet gemotoriseerd. Het zijn allemaal met de hand gemaakte zeilboten, prachtig om te zien. 
Samen met de Sark bestellen we 4 kreeften voor een diner op Oudjaarsavond. Deze 4 kreeften kosten 4,50 US dollar per stuk. Voor de vissers een groot bedrag, voor ons super goedkoop.
In de avond zijn we nog altijd overdonderd door de armoede maar ook door de vriendelijkheid van de bewoners van dit overigens prachtige eiland. Met onze super Wi-Fi antenne kunnen we meeliften met het Wi-Fi netwerk van een hotel hier aan de kant.

zaterdag 28 december 2013

Aankomst in Haïti

We zijn vannacht om 02:30 uur plaatselijke tijd veilig voor anker gegaan in een baai van Ile a Vache in het zuiden van Haïti. De tocht van Aruba naar hier is bijzonder snel gegaan. De laatste 150 km kregen we nog een lifter mee. Een verdwaalde zwaluw kwam in de middag rondcirkelen en landde op het dek van de Rafiki, helemaal uitgeput. Nadat hij een beetje hersteld was zag hij de "dreiging" van de zeilboot en vloog weer weg en vervolgens kwam deze onnozelaar er weer achter dat hij voor de veiligheid, zwaluwen kunnen niet zwemmen, tóch de Rafiki moet opzoeken. Dit herhaalde zich een paar keer totdat hij in de kuip vloog en pardoes op de schouder van Marlène uitgeteld neerstreek, een heel koddig plaatje. Voordat we dit op de gevoelige plaat konden vastleggen, vloog dit gestrest vogeltje er weer vandoor en botste in zijn onkunde tegen het kuipraam waarna Loud hem gemakkelijk kon vangen. We hebben het diertje vervolgens in het toilet/washok wat rust gegund.


Zwaluw met wat broodkruimels.

We hebben geen vis meer gevangen en de tocht bleef tot op de toegang naar Ile a Vache erg hobbelig met overslaande golven tot wel 4 meter. Toen we in het donker, er was geen maan, de ankerplek naderde, zagen we de ankerlichten al van de 5 zeiljachten die hier voor anker lagen. We zijn toen in redelijk diep water ruim van de andere boten geankerd. De "lifter"hebben we aan dek gezet met met wat broodkruimels maar hij wilde in het donker niet wegvliegen. Hij was daarentegen al zo gewend dat hij/zij vervolgens knus met de snavel in de vleugeltjes ging slapen.
In de ochtend zien we de mooie contouren van de ankerbaai hier op dit eiland. Overal kokospalmen en knusse vissershuisjes. De lifter is overigens bij het ochtendgloren naar de kant gevlogen. Hopelijk heeft hij/zij zijn lesje geleerd.



De vissers komen terug van zee.

vrijdag 27 december 2013

Dag 2 van de oversteek van Aruba naar Haïti

We zijn op deze zaterdagmorgen (28 december 2013, 08.00 uur) nog 115 NM (180 km) verwijderd van Isle a Vache in Haïti. Het waaide gisteren en vannacht 20 - 25 knopen, 5-6 Bf waardoor we rond de 7 knopen varen. De golven zijn vrij hoog, 2-4 meter en scherp met brekers. We varen met gereefde Genua en 2 reven in het grootzeil zonder bazaan. Door de golven die dwars op de Rafiki rollen is het behoorlijk wiebelig en bij een grote golf worden we behoorlijk door elkaar geschud. Alles aan boord gaat dus langzaam en we moeten voordurend houvast zoeken.
Gisteren geen vis maar we hebben onze hoop gevestigd op vandaag. We kunnen goed slapen maar de korte slaaptijden door de wachtdiensten (er is altijd iemand op wacht) zijn we wel een beetje brak. Verder gaat het met de bemanning uitstekend.
Er is op dit stuk van de Caribische zee weinig scheepvaart, we zien soms wat beroepsvaart op de AIS, verder niets. We zullen met de huidige snelheid vannacht aankomen op Isle a Vache en dit lijkt ons geen goed plan. Omdat dit voor ons onbekend water is, willen we bij daglicht aankomen. Daarom moeten we snelheid uit de boot halen en we hebben afgesproken dat we vanmiddag gaan "bijliggen". Dit is een stormmanouvre die we willen oefenen waardoor we het zo uitkienen dat we bij het ochtendgloren voor anker kunnen gaan.

donderdag 26 december 2013

Dag 1 van de oversteek van Aruba naar Haïti

Gistermiddag, 26 december, zijn we om 13:00 uitgeklaard en met een stevige wind samen met de Sark naar Haïti vertrokken.

Vlak voor het haventerrein ligt deze smerige hoop vuil.
Deze brandt altijd, dus er komt een enorme stank vanaf.

De andere kant van Aruba.

Tweede kerstdag is een drukke dag voor Aruba. Maar liefst 6 cruiseschepen lagen afgemeerd.
Oranjestad ligt achter deze schepen, maar is niet meer zichtbaar.

De lessen van David hebben geholpen, nadat eerst een Dorade nog bij het binnenhalen van de haak kon springen, wisten we daarna toch een bescheiden visje (60 cm) binnen te halen. Vandaag dus verse vis.

Samen met de Sark op weg naar Haïti.

Een heerlijke Mahi Mahi (ook genoemd dorade of goudmakreel).

De wind zorgde samen met een beetje stroming voor een goede 7 knopen snelheid, maar tegen de avond moesten we flink reven toen de wind tot 7 bf aantrok. De nacht was rustig zonder scheepvaart, alleen de golven zijn vrij hoog, 2-4 meter. Verder alles wel aan boord.
Positie 27 december 2013 08.00 uur: 14 graden 17 minuten N, 71 graden 08 min W, nog 270 NM tot Haïti.