maandag 31 december 2012

Ste-Anne (Martinique), laatste dag van het jaar

Maandag 31 december 2012

Positie Ste-Anne: 14°26.155' N 60°53.092 W
Aan boord hebben we een korte-golf radio en hiermee kunnen we over grote afstanden zenden en ontvangen. We volgen over deze radio al een paar Nederlanders die de oceaan aan het oversteken zijn en vandaag hebben we even contact met Erik van de “Gabber”. Erik hebben we in Senegal ontmoet en hij heeft samen met zijn vrouw Ernie een paar dagen geleden de overtocht van de Kaap Verden naar Frans Gyana voltooid. We praten over de radio even met elkaar bij, over een afstand van 2000 km.

Oud en nieuw wordt gevierd op de Rafiki met de volgende boten/gasten: Fox (Dave en Nancy), Cape (Dave, Sarah, Betteni en Brin), Uisge Beatha (Henk, Liz en Kathy) en de Heymede (David en Terina). Het werd een super gezellige oudejaarsavond.
 

zondag 30 december 2012

Ste-Anne (Martinique), wandeling Grand Anse des Salines naar Pointe Baham

 
Zondag 30 december 2012

Positie Ste-Anne: 14°26.155' N 60°53.092 W
Liftend naar Grand Anse des Salines, de plek waar we ons 23 december hebben omgedraaid. Daarna wandeling aan de kust naar Pointe Baham. Vervolgens via het binnenland terug naar Ste-Anne, waar we het laatste stuk spontaan een lift kregen van Franse vakantiegangers. Waarschijnlijk was het aan ons te zien dat we wederom te weinig water mee hadden genomen. We hadden verwacht onderweg ergens iets te kunnen kopen, maar helaas. Onderweg kwamen we verscheidene stukken land tegen met banen zwart plastic en een watersysteem onder het plastic. Tot op heden weten we nog niet welke groenten gekweekt worden onder het plastic. Het plastic zal niet dienen ter bescherming van vorst….


Krabben in schelpen.



 

 Hier op Martinique is het officiële vuurwerk op 30 december en we gaan dit bekijken op de Ultra van Bill en Joanne. Dit Amerikaanse koppel komt uit Texas en hun taalgebruik en hun gedrag heeft ook een hoog “Dallas-gehalte”. Hun boot de Ultra is hier ook een mooi voorbeeld van. Het schip is een trimaran-ketch: drie rompen met twee masten. Deze voormalige charterboot is door Bill, een timmerman, zelf gebouwd. Ze hebben een aantal jaren gecharterd in Texas en zijn sinds 4 jaar op reis.
 

Zoals gezegd is de boot typisch Amerikaans: 2 grote dieseltanks, 2 generatoren, 3(!) airco’s, 2 koelkasten, 1 diepvries, 1 ijsmaker, espressomachine, wasmachine, etc., etc.. Bill kon niet geloven dat wij op de Rafiki meestal voldoende hebben aan zonne- en windenergie….



zaterdag 29 december 2012

Le Marin (Martinique) – Ste-Anne (Martinique)

Zaterdag 29 december 2012

Positie Ste-Anne: 14°26.155' N 60°53.092 W
Op deze zaterdag zeilen we lekker terug naar Ste-Anne en ’s avonds gaan we nog op bezoek bij Dave en Sarah op de Cape.

vrijdag 28 december 2012

Ste-Anne (Martinique) – Le Marin (Martinique)

Vrijdag 28 december 2012

Vandaag halen de Rafiki weer “van stal” en varen een stukje verder de baai in naar Le Marin om nog wat inkopen te doen. In de avond eten we spare-ribs in de jachtclub.

donderdag 27 december 2012

Ste-Anne (Martinique), Verven badkamer

Donderdag 27 december 2012

Positie Ste-Anne: 14°26.155' N 60°53.092 W
Vandaag is het een druilerige dag. Er zijn wat onduidelijke festiviteiten in het dorp. Wij vermaken ons op de Rafiki met wat verfwerkzaamheden en Loud bouwt de computer vast in als boordcomputer.

woensdag 26 december 2012

Ste-Anne (Martinique), tweede kerstdag met een borrel op de HeyMede

Woensdag 26 december 2012

Positie Ste-Anne: 14°26.155' N 60°53.092 W
Vandaag luieren we lekker hier op het strand. Op het einde van de dag zijn we uitgenodigd voor een verlate kerstborrel op de HeyMede van Dave en Terina. Ook hier is de “vaste kliek”, de Ultra, Cape en ook de bemanning van het Canadese jacht “Silver Heels” van de partij.

dinsdag 25 december 2012

Ste-Anne (Martinique), eerste kerstdag met een diner op het strand

Dinsdag 25 december 2012

Positie Ste-Anne: 14°26.155' N 60°53.092 W
Joanne van de “Ultra” heeft het initiatief genomen voor een kerstfeest. ’s Middags om 2 uur is er een “Pot Luck”: Iedereen maakt een gerecht klaar en dit wordt gezamenlijk in buffetvorm verorberd. Er zijn zelfs surprises. Elke boot heeft een surprise verzorgd: een aardigheidje of iets ludieks. Deze worden na het eten onder het genot van een glas wijn uitgepakt. Alle boten hebben een nummer getrokken en nummer 1 kiest een kado uit. Na het uitpakken hiervan is nummer 2 aan de beurt. Als deze de surprise uitgepakt heeft kan de boot deze surprise, als deze niet bevalt, zonder goedkeuring ruilen met een eerder uitgepakte surprise van een andere boot. Hierdoor ontstaan hele leuke situaties. De laatste die een surprise uitpakt, kan/mag deze dus ruilen met een van de vorige kado’s. Je bent dus niet zeker wat je krijgt tot op het laatste moment. De Yanks noemen dit “White Elephant”.

Bill en Joanne leggen het surprisespel uit.

Iedereen kijkt aandachtig naar de surprises die uitgepakt worden. Op de voorgrond
rechts de kinderen van de Cape, op de achtergrond Henk van Uisge Beatha.

maandag 24 december 2012

Ste-Anne (Martinique), klussen

Maandag 24 december 2012

Positie Ste-Anne: 14°26.155' N 60°53.092 W
Vandaag is het een druilerige, regenachtige dag. We klussen wat aan boord en ’s avonds gaan we nog even op bezoek op de Cape.

Ankerbaai Ste-Anne bij zonsondergang.

zondag 23 december 2012

Ste-Anne (Martinique), Etang des Salines

Zondag 23 december 2012

Positie Ste-Anne: 14°26.155' N 60°53.092 W
Vandaag maken we een wandeling vanuit Ste-Anne naar de zuidpunt van Martinique. Na een paar kilometer valt het belangrijkste al op, er is hier geen typische tropische vegetatie. Het lijkt meer op de vegetatie van Zuid-Europa.
Er zijn hier super mooie stranden afgewisseld met mangroven. Verder zijn er ook grote stukken grasland, vermoedelijk door de Fransen gecultiveerd.

Rode streep op boom geeft aan dat deze boom giftig is.

Steiger Etang des Salines.

Mooie vogel, Caiall.

zaterdag 22 december 2012

Le Marin (Martinique) – Ste-Anne (Martinique)

Zaterdag 22 december 2012

Positie Ste-Anne: 14°26.155' N 60°53.092 W
De supermarkten zijn hier zeer uitgebreid en vriendelijk geprijsd: we gaan de boot bevoorraden. We kopen vooral de lekkernijen die in de rest van de Carieb zeldzaam zijn zoals: paté, wijn, brie, olijven, mosterd, (houdbare) melk, en nog veel meer……heerlijk!

De ankerplek is weliswaar zeer functioneel voor de boot te bunkeren maar erg kaal en ongezellig. We gaan in verband met de komende feestdagen ankerop voor een kort zeiltochtje naar Ste-Anne bij de ingang van de baai. Als we hier voor anker gaan dan zien we twee schepen die we kennen: onze vrienden van de “Cape” en de “Ultra” met Joanne en Bill uit Texas. Deze laatste kennen we van de Hash in Grenada. Ook zij waren hier elke week van de partij.

In de avond maken we kennis met Henk, Liz en hun dochter Kathy. Zij hebben de laatste jaren een charterbedrijf gehad in Schotland. Nu varen zij met hun nieuwe boot “Uisge Beatha” in de Carieb.

vrijdag 21 december 2012

Le Marin (Martinique)

Vrijdag 21 december 2012

Positie Le Marin: 14°27.987' N 60°52.542 W
Martinique is een Frans eiland en zelfs een Frans departement. Hierdoor is het deel van de EU(!) met de Euro als munteenheid. Inklaren gaat via de computer en zonder stempels in het paspoort in ongeveer 3 minuten, Europese efficiëntie. De bureaucratische tijger wordt hier met uitsterven bedreigd. Als we over straat lopen dan komen we in een soort droomwereld, het is hier echt Europa! Sinds het verlaten van de Canarische eilanden zijn we weg uit de voor ons vertrouwde welvaart van West Europa. We zijn dus meer als een jaar in landen die economisch ver op Europa achter liggen en we zijn al een jaar lang gewend om zonder deze luxe te leven. Martinique is werkelijk ongelofelijk. We zijn maar 30 km van St. Lucia en we komen in de luxe wereld van Europa, of beter nog Frankrijk. Als je niet beter zou weten, zou je ook kunnen denken dat je gewoon in Zuid Frankrijk zou zijn.

Dit gedeelte van Martinique is het episch centrum van de jachtverhuur. Als we de ankerplek binnen varen, zien we een zeeschip dat middels een drijvend dok jachten over de Atlantische Oceaan vervoerd. Het seizoen in de Carieb is van december tot juni. In de maanden juli tot en met november is hier het orkaanseizoen. De grote internationale chartermaatschappijen laten in juni een groot gedeelte van hun vloot naar de middellandse zee transporteren, omdat daar het hoogseizoen loopt van juni tot en met september. In november worden ze dan door grote zeeschepen weer braaf hier in Martinique afgeleverd.
De jachthaven is veraf de grootste die we deze reis gezien hebben.

Haven Le Marin.

Langs de boulevard op de kade zijn veel kleine winkeltjes en restaurants en we vinden zelfs een shoarmatent, we slaan meteen onze slag….

donderdag 20 december 2012

Rodney Bay (St. Lucia) – Le Marin (Martinique)

Donderdag 20 december 2012

Positie Le Marin: 14°27.987' N 60°52.542 W
Vandaag gaan we ankerop en zetten koers verder naar het noorden. We gaan weer naar een nieuw land en dit is … Frankrijk, en wel het eiland Martinique.
Het is een zeiltocht van 25 NM door het kanaal van St. Lucia. Tussen de eilanden hier in de Carieb wordt de passaatwind versneld, de wind wordt als het ware tussen de bergachtige eilanden geperst en hierdoor neemt de kracht van de wind in de doorvaart toe, de zogenaamde “accellaration zones”. Vandaag hebben we een windkracht 6-7 bf (de wind op de oceaan is maar 4-5 bf) en we zeilen met een gereefd grootzeil en met de kleine Genua. De snelheid door het water is prima (7 knopen) maar het zuiden van Martinique is door de oost-stroming en de noord-oostelijke wind moeilijk bezeild: de laatste 5 NM moeten we motoren.



Als we in de baai van Le Marin voor anker gaan, zien we dat de Rafiki door de onstuimige wind schade opgelopen heeft. De bevestiging van de grootschoot aan de giek is uit de blindklinknagels getrokken en het grootzeil is bij het oog van het eerste rif ingescheurd.

woensdag 19 december 2012

Rodney Bay (St. Lucia), uitklaren St. Lucia

Woensdag 19 december 2012

Positie Rodney Bay: 14°04.588' N 60°57.534 W
Marlène gaat vandaag voor het nodige stempelwerk naar de douane om uit te klaren. We gaan morgen weer ankerop naar onze volgende bestemming.

Overzicht deel van de Carieb.
 
Onze tocht van de Grenadines naar St. Lucia.

Aan het einde van de middag gaan we nog op bezoek bij de Cadans, een Nederlandse boot met Ineke en Ed en hun zonen Michael en Don. De Cadans is een Halberg Rassy 49 ft, werkelijk een schitterende boot.

dinsdag 18 december 2012

Rodney Bay (St. Lucia), ARC

Dinsdag 18 december 2012

Positie Rodney Bay: 14°04.588' N 60°57.534 W
Wij hebben de ARC aanschouwd in Las Palmas en nu hier in Rodney Bay in St. Lucia. Je kunt, zoals ons, zelfstandig de oceaan oversteken of georganiseerd in groepsverband. Dit laatste heet de ARC en we willen de bloglezers onze mening over de ARC niet onthouden.
We zijn al een paar dagen in Rodney Bay en hebben hier met veel plezier de aankomst van de ARC gevolgd. De ARC heeft een aantal grote voordelen. Er wordt vanalles voor je geregeld zoals bv havens, keuring, workshops, weerberichten, posities van de schepen. Ook leer je in een korte periode erg veel mensen kennen, die je gedurende de reis nog tegenkomt.
De ARC is een commercieel bedrijf dat uit winstbejag deze Rally over de Atlantische oceaan organiseert. Een van hun doelstellingen is dus om zoveel mogelijk deelnemers in dit evenement te krijgen. Door in groepsverband over te steken wordt een vertrouwdheid en veiligheidsgevoel opgewekt. Om de zeilers verder voor te bereiden op de Atlantische oversteek worden in Las Palmas voor de deelnemers van de ARC diverse workshops gegeven over navigatie, veiligheid, bevoorrading, etc. zodat de kennis en dus de vertrouwdheid voor het onbekende verder toeneemt. Door deze intensieve begeleiding wordt de drempel voor een oceaanoversteek verlaagd, zodat een nog groter publiek aan de ARC kan en zal deelnemen. Het grote nadeel van het aanbieden van deze schijnbare zekerheden is echter dat deze de, volgens ons zeer noodzakelijke, ervaring van het zeezeilen en de broodnodige grondige kennis van je schip, minder belangrijk lijken te maken en dit is volgens ons gevaarlijk.
Een ander punt is de hoge leeftijd van de deelnemers. De meeste deelnemers aan de ARC zijn ouder als ons. Met een rustig zeetje en een stabiele passaatwind is dit echter geen probleem. Wanneer echter aan boord problemen optreden, dan heeft deze hoge leeftijd ook de voor de hand liggende risico’s. Het voltooien van een zware beproeving op hoge leeftijd is natuurlijk een bewonderenswaardige prestatie maar dit streven kan ook snel doorschieten naar dwaasheid.

Wanneer je over de steigers naar de ARC-vloot kijkt, dan valt op dat de schepen relatief nieuw en vooral groot en dus kostbaar zijn. De vloot is dus erg duur en de financiële draagkracht hiervoor stralen de eigenaren in de haven uit. Aan wal is er een groot “rode broeken”-gehalte en we krijgen het gevoel dat we in een internationale aflevering zitten van Gooische Vrouwen Mannen met Jimmy Cornell als de mannelijke vertolker van Linda de Mol.

Vandaag klussen we nog wat aan boord en in de middag gaan we nog op bezoek bij Pim en Hanneke op de Nelly Rose.

maandag 17 december 2012

Rodney Bay (St. Lucia), Pigeon Island

Maandag 17 december 2012

Positie Rodney Bay: 14°04.588' N 60°57.534 W
Op het uiterste puntje van St. Lucia ligt het voormalige Pigeon Island. In het begin van de 70-er jaren is besloten om de jachthaven in Rodney Bay te graven. Het zand dat hier vrijkwam, is gebruikt om de verbinding tussen het vaste land van St. Lucia en Pigeon Point dicht te gooien.

Op het nieuw stuk land is een luxe resort gebouwd.

Daarom is het niet meer Pigeon Island maar Pigeon Point. St. Lucia is door de eeuwen heen een belangrijke strategisch plek geweest voor de Engelsen om de Fransen vanaf het noorden af te weren. Daarom hebben de Engelsen in de 18-de eeuw op deze plek een fort gebouwd. Vanaf de jachthaven lopen we naar dit voormalige eiland en we beklimmen de rots en de vestiging van dit kunstmatige schiereiland. De antieke resten en de vergezichten waren de moeite waard.

Antieke restanten.
 
 
Behoorlijk steile klim.
 
In de verte zie je het eiland Martinique liggen.

zondag 16 december 2012

Rodney Bay (St. Lucia), Aankomst Pim Tiddens

Zondag 16 december 2012
Positie Rodney Bay: 14°04.588' N 60°57.534 W
Deze zondag is het weer tijd voor daden. Loud installeert opnieuw de deckwash pomp. We kunnen de boot nu buiten afspuiten met zeewater. Dit is ook handig met het ophalen van het anker. 

In de loop van de middag maken we kennis met Patrick en Margot van de Poco Loco. Zij zijn met de ARC overgestoken met een super grote catamaran, een Lagoon 50 ft. Een leuk koppel met een schitterende boot. In de avond verwelkomen we de Nelly Rose. Deze Nederlandse boot is van een oud-directeur van het werk van Loud, Pim Tiddens die met zijn vrouw Hanneke en hun vriend Brian de oceaanoversteek voltooid heeft.

Pim en Hanneke Tiddens op de Nelly Rose. Hun website is www.nellyrose.nl.

zaterdag 15 december 2012

Rodney Bay (St. Lucia), Mall

Zaterdag 15 december 2012

Positie Rodney Bay: 14°04.588' N 60°57.534 W
Hier in Rodney Bay is het erg toeristisch en erg ontwikkeld. Naast de jachthaven is een inkoopcentrum (mall) waar alles, als je genoeg geld meebrengt, te koop is. Van veel exclusieve kledingmerken zijn aparte winkels zoals oa Hugo Boss. Ook in de supermarkt is alles relatief duur, maar je kunt echt alles krijgen. Franse schimmelkaas, Spaanse Chorizo, Portugese Port en ook Nederlandse Edammer, alles is hier te koop. Deze supermarkt heeft een keuze die we voor het laatst in Europa (Canarische eilanden) gezien hebben, alweer een jaar geleden.
Het intensieve toerisme heeft ook nadelen. We worden de hele dag weer aangesproken voor “taxi mister?”, “captaine, nice spices?”, “fresh fruit madam?”, “Island tour?” etc., etc., etc.,

 

vrijdag 14 december 2012

Rodney Bay (St. Lucia), Castries

Vrijdag 14 december 2012

Positie Rodney Bay: 14°04.588' N 60°57.534 W
Castries is de hoofdstad van dit eiland en heeft ongeveer 50.000 inwoners. We gaan hier ’s morgens heen met de plaatselijke bus en komen aan in een vrij saai stadje. We hadden wat positieve verhalen van Castries opgevangen, maar het totale beeld van dit stadje valt ons een beetje tegen. Alles is wel netjes en je kunt er alles krijgen maar de bebouwing is eentonig en er is niets speciaals te zien. Een uitzondering hierop is de kathedraal, een mooie kerk uit 1899.


In het centrum ziet Loud een reclamebord van een tandarts en besluit hier even naar binnen te gaan voor de reparatie van een tand. De vulling is eruit gevallen. De behandeling is erg professioneel, netjes en vakkundig. Marlène besluit om ook een kies te laten vullen. Als een schaap over de dam is… Een andere positieve uitzondering in Castries is de Burger King. Het is erg lang geleden dat we een hamburgertent gezien hebben en we slaan natuurlijk meteen onze slag.

In de avond gaan we nog even aan wal om een borrel te pakken in de jachthaven. We komen in gesprek met de Oostenrijker Thomas die met zijn vriendin Tanja en 4 chartergasten met een Gipsy 52 de ARC volbracht heeft. We hebben een gezellige avond samen.

donderdag 13 december 2012

Rodney Bay (St. Lucia), Cotton Bay

Donderdag 13 december 2012

Positie Rodney Bay: 14°04.588' N 60°57.534 W
We gaan samen met Klaus en Heidi met de bus naar het noorden, althans dat is de planning. De bussen blijken niet zover noordelijk te gaan en bij het inwinnen van deze informatie krijgen we een lift van een vriendelijke St. Lucianer en deze brengt ons netjes naar de kust aan de oostzijde van dit eiland. De kust hier is weer totaal anders dan de oostkusten in de zuidelijke eilanden. Hier ontwaren we een landschap met cactussen, struiken, lage begroeiing, gras en veel rotsformaties. Het lijkt op een plaatje uit een western, maar dan iets te groen zullen we maar zeggen.

 
Jonge roofvogel.

De cactussen zijn erg indrukwekkend en om het plaatje van de cowboys compleet te maken komen we nog een kudde wilde paarden tegen.



Het is een avontuurlijke wandeling: we verdwalen tot twee keer toe en na een mooie tocht krijgen we in de middag weer een lift terug van een vriendelijke St. Lucianer.

 
 
 
Aan het begin van de avond komt de voltallige bemanning van de Soleil de schade van gistermiddag weer terughalen op de Rafiki.

woensdag 12 december 2012

Soufriere (St. Lucia) – Rodney Bay (St. Lucia)

Woensdag 12 december 2012

Positie Rodney Bay: 14°04.588' N 60°57.534 W
Het blijft maar onbestendig en in de loop van de ochtend nemen we afscheid van Soufriere Bay en we maken ons los van de moorring om de reis noordelijk voort te zetten.

In de loop van de middag komen we na een ruig tochtje, wind tot wel 35 knopen, geheel motorend aan in Rodney Bay. In deze baai is ook een grote jachthaven en hier is de aankomst van de jaarlijkse zeiljacht-toertocht over de Atlantische Oceaan. Deze zogenaamde rally gaat van Las Palmas (Canarische Eilanden) hier naar Rodney Bay in St. Lucia, de Atlantic Rally for Cruisers, afgekort de ARC. De afstand is 2700 NM, maar de schepen moeten in verband met de stroming en wind meestal nog meer mijlen afleggen. Deze populaire rally, dit jaar doen er ongeveer 230 zeiljachten aan mee, is dinsdag 27 november vertrokken en het overgrote gedeelte van de deelnemers komt de komende dagen aan hier in Rodney Bay. Dat wij nu hier zijn is natuurlijk geen toeval. We hadden stiekem gepland om hier de aankomst mee te maken. Het is leuk om de hele dag boten aan te zien komen met bemanning die net 2,5 week op zee gezeten heeft. Hier op de kant is het ook een hele happening. De 230 boten zullen gemiddeld 4 man bemanning hebben en dus zijn hier, inclusief organisatie, een goede 1000 mensen die net de oceaan bedwongen hebben. Er hangt hier dus een hele feestelijke sfeer, zoals de aankomst van de vierdaagse of de Venloop.

Positie van de schepen gedurende de reis.
 
Team wat net gearriveerd is.
 
Steiger met allemaal boten die deelgenomen hebben aan de ARC.
  
Na het ankeren zien we natuurlijk weer een bekende. Dit keer is het de Soleil met Klaus en Heidi. Na een wandeling door de haven gaan we aan het einde van de middag nog even bij dit gezellig koppel op bezoek. We spreken af dat we morgen samen het noordoosten van dit eiland gaan verkennen.

dinsdag 11 december 2012

Soufriere (St. Lucia), veel regen

Dinsdag 11 december 2012

Positie Soufriere: 13°50.395' N 61°03.900 W
Planning was om samen met Dave en de kinderen de Piton te beklimmen. Helaas veel regen maandagnacht en zelfs deze dinsdag alleen maar regen en het klautertochtje ging niet door. Marlène is nog in de middag naar de buurtsuper gelopen (steile berg op, steile berg af en hetzelfde op de terugweg. Alles bij elkaar kost het tochtje naar de buurtsuper 2 uur) en Loud heeft op deze regenachtige dinsdag geen extra energie willen verbranden en luiert deze dinsdag maar wat.

Baai met het stadje Soufriere.
 
 
Veel houten huizen met een groot bordes.

maandag 10 december 2012

Soufriere (St. Lucia), snorkelen met de Cape

Maandag 10 december 2012

Positie Soufriere: 13°50.395' N 61°03.900 W
We gaan vandaag nog snorkelen hier in de baai maar dat is veel minder indrukwekkend als in de noordzijde van de baai. Ook is er veel stroming, waardoor we niet overal kunnen snorkelen.

Koraal.

We spreken af om met Dave en zijn kinderen (13 en 14) morgen de Petit Piton te bedwingen.

zondag 9 december 2012

Soufriere (St. Lucia), Beklimming Petit Piton

Zondag 9 december 2012

Positie Soufriere: 13°50.395' N 61°03.900 W
We gaan in verband met de “swell” (=schommelen door de golven), naar de zuidzijde van de baai.
De Petit Piton heeft ons gelokt en wij willen hem beklimmen. Nu willen we dat doen zonder gids (onmogelijk zeggen de anderen boaties) maar na even zoeken vinden we het pad naar de top van deze steile bult. Het is een behoorlijke klauterpartij en we moeten door een tekort aan water (we dachten dat het minder inspannend was), vlak voor het einde van de top de strijd staken.

Steil en vermoeiend.

’s Avonds is er een strandbarbeque, op initiatief van de Cape, waar we ook kennis maken met de bemanning van de Suzie 2. Het is weer een gezellig feestje.

zaterdag 8 december 2012

Soufriere (St. Lucia), Snorkelen met de Cape

Zaterdag 8 december 2012

Positie Soufriere: 13°51.394' N 61°04.018 W
Snorkelen is hier prachtig. Verder lig je hier met een fantastisch uitzicht op de Pitons en heel rustig. We gaan ’s avonds nog gezellig op bezoek op de Cape.
Op de achtergrond " Petit Piton".
 
Tegen de avond vertrok de klipper, welke we eerder in Kingstown (St. Vincent) hebben gezien.

vrijdag 7 december 2012

Soufriere (St. Lucia), Sulpher Springs


Vrijdag 7 december 2012

Positie Soufriere: 13°51.394' N 61°04.018 W
Vandaag gaan we naar de politie en douane om in te klaren. Dit gaat opvallend vlot en na een luttele 15 minuten lopen we weer volgestempeld en ingeklaard door het leuke stadje Soufriere. Veel leuke marktkraampjes met fruit en groenten en nog een aantal koloniale gebouwen. St. Lucia lijkt het economisch beter te doen dan St. Vincent, als we dit aan het straatbeeld mogen inschatten. Mensen zijn vriendelijk en niet opdringerig en we zien redelijk wat toeristen. We doen wat inkopen en ’s middags gaan we met de bus naar een van de bezienswaardigheden op dit eiland, de zwavelafzettingen bij de “Sulpher Springs”.

 


 
 
Alle eilanden van de Carieb zijn ontstaan door vulkanische activiteit en op dit eiland is deze activiteit nog zichtbaar. Bij de zwavelbronnen komt waterdamp met zwavelwaterstofgas vrij. Wanneer de zwavelwaterstof aan de oppervlakte komt, wordt deze door bacteriën omgezet in elementaire zwavel. Hierdoor is een enorme, natuurlijke, zwavelafzetting ontstaan. Een rivier die door de krater stroomt, wordt opgewarmd en neemt deze zwavel mee het dal in.

 
 
Wanneer de natuur een bepaalde afzetting veroorzaakt zoals de zwavelberg hier op St. Lucia of zoals het olie/asvalt-meer in Trinidad dan wordt algemeen aangenomen dat het “goed” is. Komt bij een fabriek zwavel vrij als ongewilde emissie, dan wordt dit aangemerkt als chemisch afval en moet dit via strenge milieuregels afgevoerd worden. Overigens is zwavelwaterstofgas zeer giftig. Hier loopt iedereen door de zwavelbronnen zonder gasmasker en mag je, tegen betaling nota bene, gaan zwemmen in een waterpoel die zwart is van de zwaveloxide. Je wordt zelfs geadviseerd om je eerst in te smeren met een prut van zwavel en water. Nadat de prut opgedroogd is en je lichaam dus compleet bedekt is met een laag zwavel, wordt deze afgespoeld in het zwartwaterige zwavel-bad. Geen waarschuwingen voor de toxiciteit van de lucht of het risico op huiduitslag door de redelijk agressieve zwavel maar, omdat dit door de natuur gecreëerd is, is het blijkbaar heel erg gezond. Ook de waterpoelen in het olie/asvalt-meer in Trinidad zijn bekend om hun helende kracht……
De terugweg doen we lopend en is prachtig met mooie vergezichten.

De tweede boot van links is de Rafiki.

Wanneer we tegen de avond op de ankerplek terugkomen, ligt naast ons een bekende boot, de “Cape”. Dave en Sarah met hun twee kinderen uit Engeland hebben we eerder op de Gambia rivier ontmoet (zie blog van 19 januari 2012) en in Tobago (zie blog 25 mei 2012). ’s Avonds komen Dave en Sarah even buurten op de Rafiki en we spreken af dat we morgen samen gaan snorkelen bij het koraalrif.

donderdag 6 december 2012

Wallilabou Bay (St. Vincent) – Soufriere (St. Lucia)

Donderdag 6 december 2012

Positie Soufriere: 13°51.394' N 61°04.018 W
Vanmorgen zijn we ankerop gegaan voor een zeiltocht naar het volgende land, St. Lucia. Klein, kleiner, kleinst zullen we maar zeggen: St. Lucia, een voormalige Britse kolonie, is 60 km2 groot en heeft 150.000 inwoners, waarvan er 50.000 in de hoofdstad Castries wonen. Veel plaatsnamen zijn in het Frans, evenals een gedeelte van het dialect, omdat de Fransen dit eiland tot 1814 in handen hebben gehad.

De tocht is ongeveer 40 NM vanaf Wallilabou Bay en we kunnen tot de laatste 10 NM zeilen. Het laatste stuk van de tocht is in de luwte van dit bergachtige eiland en hierdoor is er te weinig wind. Helaas ook dit keer geen vis. Tegen het einde van de dag pikken we een moorring op in de baai van Soufriere. Ankeren is niet mogelijk en zelfs niet toegestaan omdat de baai erg diep is en aan de kant is veel koraal wat met ankeren beschadigd wordt. 



De kust is hier erg ruig en het eerste wat in het oog springt zijn de twee enorme rotspieken, de Pitons. Op de foto hiernaast is alleen de kleine piton "Petit Piton" te zien.


We nemen meteen een duik in het wederom kristalheldere water en we liggen bovenop een schitterend koraalrif met vele kleurrijke visjes.

woensdag 5 december 2012

Wallilabou Bay (St. Vincent), Botanical garden Kingstown

Woensdag 5 december 2012

Positie Wallilabou Bay: 13°14.842' N 61°16.319 W
We nemen ’s morgens de bus naar de botanische tuin in Kingstown. Deze is ingericht in 1765 en is weliswaar klein maar er staan wat indrukwekkende bomen en palmen, heel bijzonder.

 
 
Werken bij de overheid.......
 
Een van de bijzonderheden is een broodboom die als plant door kapitein Blight van de Bounty hier in 1793 naar toe gebracht is.











Ook is hier een kweekprogramma van de St. Vincent papagaai die alleen op dit eiland voorkomt en zeer zeldzaam en bedreigd is.

’s Middags gaan we hier nog naar de afdeling “creatief met formulieren en stempels” om het bureaucratische spel van het uitklaren bij de douane en immigratie braaf mee te spelen. Morgen gaan we namelijk weer naar het volgende land, St. Lucia. Onze paspoorten zijn al voor de helft vol gestempeld.
In de avond ontmoeten we hier in de baai zowaar meer Nederlandse schippers:
Maarten en Martijn die het schip “Ocean Viking” vercharteren en Ronald en Nicole uit Best die op Martinique een zeilboot gecharterd hebben en nu de Grenadines gaan verkennen.